بررسی و مقایسه رفتار اتصالات گیردار تیر به ستون با مقاطع کاهش یافته تحت بارگزاری Cyclic

طی زلزله های نورثریچ آمریکا 1994 و کوبه ژاپن 1995 بسیار از ساره هایی که با روش قاب خمشی ساخته شده بودند دچار شکست ترد اولیه در اتصال جوشی تیر به ستون شدند این شکست ها با پارامتر های طراحی اتصالات همخوانی نداشت به همین دلیل پس از وقوع این زلزله های اتصالات خمشی متنوع برای اجرای ساختمانها جدید فولادی وترمیم قابهای خمشی فولادب موجود پیشنهاد شد که اتصال با مقطع کاهش یافته نوعی دگیر از این پیشنهادات میباشد به منظور پیشگیری از شکست از شکست تردد در محل اتصال گیردار تیر به ستون مطالعات گستردهای صورت پذیرفته است تحقیقات انجام شده را میتوان در دو گروه کلی تقسیم بندی نموددسته ی اول شامل روش هایی جهت تقویت اتصال تیر به ستون وکاهش تمرکز تنش در آن بوده و در دسته ی دوم راهکارهایی جهت انتقال محل تسلیم تیر ها از ناحیه اتصال تیر به ستون به داخل تیر پیشنهاد میشود در روش دوم به فاصله ی معینی در داخل تیر مقطع آن کاهش می یابد کاهش در مقطع میتواند به دو صورت کاهش در بال تیر RBS و یا کاهش در جای آن RWS باشد نایج حاصل از پژوهش حاکی آن است که شکل پذیری و جذب انرژی نمونه مورد مطالعه RWS بهتر از نمونه مورد مطالعه RBS میباشد

کلیدواژه ها:

رفتار لرزه ای ، رفتار لرزهای اتصالات ، اتصالات با مقطع کاهش یافته RBS اتصال با جان کاهش یافته RWS