بررسی و مطالعه بین مهارتهای اجتماعی و خودکارآمدی در دانش آموزان مقطع متوسطه دوره دوم شهر کرج

هدف از تحقیق حاضر مطالعه روابط بین مهارت های اجتماعی و خودکارآمدی دانش آموزان دوره دوم متوسطه از لحاظ هدف تحقیق حاضر پژوهش حاضر از حیث محتوا از نوع پژوهش های کاربردی- بنیادی و از حیث روش اجرای پژوهش همبستگی می باشد. جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان دختر و پسر مقطع متوسطه شهر کرج در سال تحصیلی 1396-1397 می باشد. نمونه آماری به روش نمونه گیری تصادفی از بین جامعه آماری به دست آمد. همچنین حجم نمونه از روش کوکران استفاده شد. تعداد کل دانش اموزان براساس اخرین گزارشات آموزش و پرورش 5660571 نفر بوده است که با توجه به روش کوکران حجم نمونه به تعداد 140 نفر به دست آمد. که با روش نمونه گیری تصادفی از نوع سهیمه ای انتخاب شدند. به منظورگردآوری داده های موردنیاز، از پرسشنامه مربوطه استفاده شده است. داده ها با نرم افزار SPSS نسخه 22 تحلیل شد و برای تحلیل فرضیات از معادلات رگرسیون ساده و چندگانه استفاده شد نتایج تحقیق نشان می دهد بین مهارت های اجتماعی و خودکار آمدی رابطه معنی داری وجود دارد و 000/0 ازخودکارآمدی مثبت معنی داری دارد و 95/0 از تغییرات مربوط مهارت اجتماعی و خود کار آمدی و دیگر متغییرها را پیش بینی می کند. در نهایت مهارت های اجتماعی تاثیر مثبت معنی داری بر روی خودکار آمدی دارد و 05/0 از تغییرات مربوط به خودکار آمدی را پیش بینی می کند. پژوهش حاضر این فرضیه های این پژوهش هوش هیجانی و خودکارآمدی ارتباط دارد . را تایید کرد که مهارت های اجتماعی پیش بینی کننده خود کار آمدی بیشتر ارتباط دارد ، این نتیجه را اینگونه می توان تببیین کرد .

کلیدواژه ها:

مهارت های اجتماعی ، خود کارآمدی ، دانش اموزان مقطع متوسطه دوره دوم ، شهر کرج