اثربخشی معنا درمانی به شیوه گروهی بر امیدواری و مسئولیت پذیری در دانشجویان غیرشاغل مقطع کارشناسی ارشد دانشگاه آزاد امیدیه

این پژوهش با هدف تعیین اثربخشی معنا درمانی گروهی بر افزایش سطح امیدواری و مسئولیت پذیری دانشجویان غیر شاغل صورت گرفت. روش تحقیق نیمه آزمایشی بوده و از طرح پیش آزمون – پس آزمون با گروه کنترل استفاده شد .جامعه ی آماری شامل دانشجویان غیر شاغل دانشگاه آزاد شهر امیدیه بود و نمونه آماری نیز شامل 30 نفر از غیر شاغل بودند که از بین دانشجویان غیر شاغلی که امیدواری و مسئولیت پذیری آنها یک انحراف استاندارد پایین تر از میانگین بودند انتخاب شده و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنتدرل جایگزین شدند. جهت اندازه گیری متغیرها از پرسشنامه امیدواری میلر و خرده مقیاس مسئولیت پذیری پرسشنامه کالیفرنیا(CPI) استفاده شد. ابتدا در دو گروه مورد پیش آزمون قرار گرفتند و سپس مداخله آزمایشی بر روی گروه آزمایش به صورت 10 جلسه 90 دقیقه ای معنا درمانی اجرا شد. پس از پایان مداخله بر روی گروه آزمایش آزمودنی های هر دو گروه به پرسشنامه های پژوهش پاسخ دادند. داده ها تحقیق با استفاده از روش کواریانس چند متغیری تحلیل شد. نتایج تحقیق نشان داد معنادرمانی به شیوه گروهی باعث افزایش امیدواری و مسئولیت پذیری در گروه آزمایش در مقایسه با گروه کنترل شد. ضمناً سطح معناداری برای فرضیات نیز α-0/05 در نظر گرفته شد.