هورمون تستوسترون مدیرعامل، احتمال وقوع تقلب در گزارشگری مالی و تصمیمات مالی مدیران

میزان تستوسترون و ویژگی های رفتاری مدیران نظیر عدم صداقت مدیر، علقه به فریب و سوءاستفاده از دیگران و عدم ارائه واقعیت ها در گزارشگری مالی یکی از مسائل مهم در ادبیات مالی است؛ چراکه این رفتارها می تواند منجر به افزایش تفاوت بین تابع مطلوبیت مدیر و تابع مطلوبیت سایر گروه های ذی نفع در شرکت گردد. همچنین، سطح هورمون تستوسترون مدیران ممکن است در تصمیمات مرتبط با سرمایه گذاری های شرکت نقش اساسی داشته باشد. لذا بر پایه این استدلل، هدف از پژوهش حاضر تاثیر نسبت پهنا به بلندای چهره مدیر عامل، به عنوان یکی از معیارهای سنجش سطح تستوسترون بر احتمال وقوع تقلب در گزارشگری مالی و تصمیمات مالی مدیران است. بدین منظور، نمونه ای متشکل از 105 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران طی سال های 1392 تا 1398 انتخاب گردیده است و با بهره گیری از الگوی رگرسیون لجستیک و چندمتغیره مورد آزمون قرار گرفت. نتایج پژوهش نشان داد که میزان بالای هورمون تستوسترون مدیرعامل، باعث افزایش احتمال وقوع تقلب در گزارشگری مالی در شرکت می شود. همچنین، نتیجه فرضیه دوم حاکی از آن است که میزان بالای هورمون تستوسترون مدیر عامل، باعث افزایش اهرم مالی در فرصت های سرمایه گذاری کمتر از حد می گردد

کلیدواژه ها:

هورمون تستوسترون مدیرعامل ، احتمال وقوع تقلب در گزارشگری مالی ، تصمیمات مالی مدیران