مطالعه نقش عدالت سازمانی در ماندگاری کارکنان سازمان امور مالیاتی زابل

یکی از مهمترین وظایف مدیریت منابع انسانی سازمان ها، وظیفه حفظ نیروی انسانی است. به همین منظور هدف از این پژوهش، بررسی نقش عدالت سازمانی و ابعاد آن بر ماندگاری کارکنان در سازمان امور مالیاتی زابل می باشد. پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی و از لحاظ شیوه گردآوری داده ها، توصیفی _ پیمایشی ا ست. جامعه آماری این پژوهش شامل کارکنان سازمان امور مالیاتی زابل می باشد که از بین آنها تعداد 150 نفر با استفاده از نمونه گیری قضاوتی انتخاب شدند. به منظور آزمون فرضیه ها از ضریب همبستگی پیرسون و آزمون رگرسیون چند متغیری استفاده شد. نتایج ضریب همبستگی پیرسون نشان داد بین عدالت سازمانی و ماندگاری کارکنان رابطه مثبت و معناداری وجود دارد (r=3/79). همچنین نتایج آزمون رگرسیون چندمتغیره نشان داد مولفه های عدالت تعاملی، عدالت رویه ای و عدالت توزیعی به ترتیب 3/50، 5/30 و 6/20 درصد از نمرات نظام ماندگاری را به طور جداگانه تبیین کردند. به عبارت دیگر، از بین مولفه های عدالت سازمانی، عدالت تعاملی بیشترین تاثیر و عدالت توزیعی کمترین تاثیر را بر روی ماندگاری کارکنان در جامعه مورد مطالعه داشته است.

کلیدواژه ها:

عدالت سازمانی ، عدالت رویه ای ، عدالت توزیعی ، عدالت تعاملی ، ماندگاری کارکنان