بررسی استیگما به HTLV-1 در دانشجویان، پرستاران و پرسنل بهداشتی شهر بیرجند

استیگما (ننگ اجتماعی)، در بیماران مبتلا به HTLV-1 ممکن است مشکلات بیشتری از خود بیماری برای افراد مبتلا به آن ایجاد کند که موجب بروز عوارض متعددی برای آنها و سیستم درمان شان می گردد. لذا این مطالعه با هدف بررسی استیگما به HTLV-1 در دانشجویان، پرستاران و پرسنل بهداشتی شهر بیرجند انجام گردید. مواد و روش ها: این مطالعه ی توصیفی تحلیلی، به صورت مقطعی در سال 1397 بر روی 155 نفر پزشک، پرستار، کارمند و دانشجو در شهر بیرجند به روش تصادفی ساده انجام گردید. تجزیه و تحلیل اطلاعات در دو سطح توصیفی و استنباطی (آنالیز واریانس و آزمون تعقیبی توکی) با نرم افزار SPSS نسخه 21 انجام گردید. یافته ها: در این مطالعه 155 نفر با میانگین سنی 4/42±27/58 سال (حداقل 20 و حداکثر 41 سال ) بودند. 99 نفر (63/9%) خانم، 104 نفر (67/1%) مجرد و 110 نفر (709%) دانشجو بودند. میانگین نمره ی آگاهی در پزشکان، پرستاران، کارمندان و دانشجویان به ترتیب برابر با 0/9±28/44، 7/64±27/76، 5/64±27/75 و 5/37±27/94 بود. میانگین نمره ی استیگما در پزشکان، پرستاران، کارمندان و دانشجویان به ترتیب برابر با 14/65±108/92، 13/47±106/58، 12/28±113/53 و 10/98±110/24 بود. نتایج آزمون نشان داد که میانگین نمره ی استیگما در کارمندان به طور معناداری بیشتر از نمره ی پزشکان، پرستاران و دانشجویان می باشد (p<0.05). نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که استیگما به HTLV-1 در کارمندان، بیشتر از پزشکان، دانشجویان و پرستاران می باشد که می تواند به علت آگاهی و اطلاعات کم جامعه نسبت به این بیماری باشد.

کلیدواژه ها:

استیگما ، HTLV-1 ، دانشجویان ، پرستاران ، پرسنل بهداشتی