بررسی نقش رسانه ها با رویکرد روانشناسانه در نهادینه کردن آموزه های دینی

مقاله حاضر به بررسی نقش رسانه ها با رویکرد روانشناسانه در نهادینه کردنآموزه های دینی (عمدتا نماز) می پردازد. تربیت دینی و نهادینه کردن آموزه های دینی در کودکان و نوجوانان سبب مصونیت آنان از آسیب های اخلاقی و اجتماعی می شود؛ زیرا دلیل بروز بسیاری از رفتارهای ناهنجار، نداشتن تربیت دینی و اخلاقی است. موضوع بحث این مقاله مربوط به استفاده از روش های تربیت دینی در رسانه ملی (تلویزیون) برای سوق دادن کودکان و نوجوانان به آموزه های دینی است. از جمله این شیوه ها، روش اعطای بینش و روش دعوت به ایمان در رسانه است. در این باره، بر اساس تاثیر عامل انگیزش، دیدگاه سه تن از روان شناسان مزلو ، کلبرگ و بندورا مورد استفاده قرار گرفته است. همچنین به روش های تلقین و القا، اسوه سازی، آراستن ظاهر، تزیین کلام و زمینه سازی اشاره می شود. در مورد موضوع زمینه سازی، عوامل ایجاد کننده دقت از دیدگاه روان شناسی بیان می شود، که می تواند در نهادینه کردن آموزه های دینی از طریق رسانه موثر واقع شود. در انتها پس از نتیجه گیری، راهکارهای عملی در باب تبلیغ و نهادینه کردن آموزه های دینی در رسانه ، با توجه به ارکان ارتباط (فرستنده پیام، مخاطب، پیام، روش و ابزار ارتباط) ارایه می شود.

کلیدواژه ها:

رسانه ، روانشناسانه ، آموزه های دینی