بررسی تاثیر مهارت های اجتماعی و نقش آن در پیشگیری از کودک آزاری

کودکان آسیب پذیرتر از سایر افراد جامعه اند، بدرفتاری با کودک طیف وسیعی از رفتارهای آسیب رسان را شامل می شود اجتماعی شدن فرایندی است که در آن مهارتها، نگرشها و رفتارهای فرد شکل میگیرد تا ایفای نقش او در جامعه مطلوب گردد. بکارگیری این مهارتها یکی از مولفههای اصلی رشد اجتماعی است و به بروز پاسخ های مثبت و پرهیز از پاسخهای منفی می انجامد.پژوهش حاضر از لحاظ هدف کاربردی و از نظر ماهیت و روش توصیفی، پیمایشی و همبستگی میباشد.کلیه متغیرها به کمک مطالعات میدانی در وضعیت طبیعی مورد بررسی قرار گرفته است. نمونه پژوهش 96 نفرمی باشد و از روش تمام شماری استفاده شده همچنین برای جمع آوری داده ها از دو پرسشنامه مهارتهای اجتماعی ایندربیتزن و فوستر و پرسشنامه کودک آزاری مقیاس خود گزارشی استفاده شده است. هدف آن ارزیابی ابعاد مختلف کودک آزاری( جسمی، جنسی، بی توجهی و عاطفی) است.یافته های تحلیل داده ها نشان داد که بین آموزش و یادگیری مهارت های اجتماعی و میزان بروز کودک آزاری رابطه معنادار معکوس وجود دارد. همچنین بین میزان مهارتهای اجتماعی والدین و بروز انواع مختلف کودک آزاری شامل جسمی، جنسی، غفلت و بی توجهی و عاطفی تفاوت معناداری وجود دارد. نتایج حاصل از آزمون رگرسیون بیانگر این است که مهارت های اجتماعی به ترتیب در بروز کودک آزاری عاطفی، جسمی، غفلت و بیتوجهی و جنسی تاثیر گذاری بیشتری داشته است .

کلیدواژه ها:

مهارت های اجتماعی ، کودک آزاری(جسمی ، جنسی ، بی توجهی ، عاطفی)