بررسی اثر بخشی آموزش مهارت های ارتباطی بر شادکامی و سلامت روان دانش آموزان دبیرستان شهرستان شیروان

پژوهش حاضر به بررسی اثربخشی آموزش مهارت های ارتباطی برافزایش شادکامی وسلامت روان دانش آموزان اول دبیرستان می پردازد. جامعه آماری این پژوهش، کلیه دانش آموزان پسر سال اول دبیرستان شاغل به تحصیل درآموزشگاههای پسرانه آموزش وپرورش شهرستان شیروان در سال تحصیلی91-92 که تعداد آنها 1230 نفر می باشند. جهت بررسی این موضوع، ازگروه نمونه ای به حجم30 نفرکه دارای نمره سلامت روان بالاتر از23 (خط برش سلامت روان) استفاده گردید. نمونه بصورت تصادفی به دوگروه 15 نفره تقسیم شد واز هردوگروه آزمون شادکامی هم گرفته شد. سپس گروه آزمایش به مدت 8 جلسه60 دقیقه ای مورد آموزش مهارت های ارتباطی قرارگرفت و در پایان ازدوگروه پس آزمون شادکامی و سلامت روان گرفته شد. جهت سنجش متغیر سلامت عمومی از پرسشنامه سلامت عمومی گلدبرگ فرم 28 ماده ای استفاده شد وبرای سنجش شادکامی پرسشنامه شادکامی اکسفورد مورد استفاده قرار گرفت. و نتایج توسط تحلیل کوواریانس چند متغیره تحلیل گردید. نتایج نشان داد که آموزش مهارت های ارتباطی باعث کاهش علایم جسمانی، اضطراب، اختلال در عملکرد اجتماعی و افسردگی، در گروه آزمایش شده است و همچنین نتایج نشان داد که آموزش مهارت های ارتباطی شادکامی را در گروه آزمایشی افزایش داده است. آموزش مهارتهای ارتباطی بر شادکامی و سلامت روان دانش آموزان موثر است.

کلیدواژه ها:

آموزش مهارت های ارتباطی ، سلامت روان ، شادکامی