بررسی اثربخشی گروه درمانی شناختی- رفتاری بر افزایش شادکامی در مادران دارای فرزند کم توان ذهنی
محل انتشار: سومین همایش ملی سلامت روان و تندرستی
سال انتشار: 1393
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 297
فایل این مقاله در 11 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
MHWIAUQ03_539
تاریخ نمایه سازی: 29 فروردین 1397
چکیده مقاله:
این تحقیق از نوع نیمه آزمایشی و مطالعه با طرح گروه های نابرابر بر روی دو گروه آزمایش و گواه صورت گرفت که هدف آن، بررسی اثربخشی گروه درمانی شناختی- رفتاری بر افزایش شادکامی در مادران دارای فرزند کم توان ذهنی بود. جامعه آماری شامل مادران کلیه فرزندان کم توان ذهنی بود که در یکی از مراکز توانبخشی روزانه سطح مشهد خدمات توانبخشی دریافت می کردند. حجم فضای نمونه ای بر مبنای پژوهش های نیمه تجربی متداول 40 نفر در نظر گرفته شد که به دو گروه 20 نفره تقسیم گردیدند. از آن جا که تحقیق نیمه آزمایشی بود و مطالعه با طرح گروه نابرابر بر روی دو گروه آزمایش و گواه صورت گرفت، لذا دو گروه مستقل از مادران را با ترکیبی از روش داوطلبانه و روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای انتخاب و در دو گروه آزمایش و گواه جایگزین شدند. سپس گروه آزمایش طی 12 جلسه 1/5 ساعته تحت درمان گروهی با رویکرد شناختی-رفتاری قرار گرفتند و گروه گواه هیچ گونه خدمتی دریافت ننمودند. فرض پژوهش این بود که درمان شناختی رفتاری به صورت گروهی (CBGT) باعث افزایش امید به زندگی مادران دارای فرزند کم توان ذهنی میشود. ابزار مورد استفاده در این پژوهش پرسشنامه شادکامی آکسفورد بود که در دو مرحله پیشآزمون و پس آزمون برای جمعآوری دادهها بر روی دو گروه آزمودنی ها اجرا گردید. تحلیل کوواریانس، حاکی از آن بود که رفتار درمانی شناختی گروهی، موجب افزایش معناداری در میزان شادکامی (P<0/05) گردید. نتایج این پژوهش نشان داد گروه درمانی شناختی رفتاری بر افزایش شادکامی در مادران دارای فرزند کم توان ذهنی موثر است.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
ابوالفضل تفضلی
کارشناس ارشد روانشناسی گروه پژوهشی روانشناسی کاوش، مشهد، ایران
حسن توزنده جانی
گروه روانشناسی، واحد نیشابور، دانشگاه آزاد اسلامی، نیشابور، ایران
حمید نجات
گروه مشاوره، واحد قوچان، دانشگاه آزاد اسلامی،قوچان، ایران