تاثیرمداخله ی آموزش مادر-کودک به شیوه ی بازی درمانی بر مهارت های کلامی کودکان دارای اختلال اوتیسم

یکی از شیوه های مداخلاتی که همیشه در کنار سایر روش ها مورد توجه بوده است و اثر بخشی آن در حوزه های مختلف از جمله اختلالات روانی کودکان مورد تایید قرار گرفته است بازی درمانی می باشد.هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر مداخله ی آموزش مادر- کودک به شیوه ی بازی درمانی بر مهارت های کلامی کودکان دارای اختلال اوتیسم بوده است. این پژوهش از طرح های نیمه آزمایشی و از نوع پیش آزمون و پس آزمون با گروه شاهد می باشد. جامعه آماری شامل دانش آموزان 6-12ساله ی مبتلا به اوتیسم شهر مشهد که در سال تحصیلی 94-1393در یکی از مدارس استثنایی این شهر مشغول به تحصیل بودند و مادران آنها می شد.20 نفر از کودکانی که مادرانشان داوطلب شرکت در طرح همراه فرزند خودبودند واین کودکان نیز در آزمون گارز نمره ای بین85تا115کسب نموده بودند به صورت گمارش تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه قرار گرفتند. سپس گروه آزمایش در 12 جلسه آموزش مادر-کودک به شیوه ی بازی درمانی شرکت نمودند. و مجددا خرده آزمون مهارت های کلامی پرسشنامه گارز بر روی کودکان اجرا شد. داده ها با استفاده از آزمون تحلیل کوواریانس و به کمک نرم افزار6366 تحلیل شد. یافته های به دست آمده نشان داد آموزش مادر-کودک به شیوه ی بازی درمانی بر مهارت های کلامی کودکان با اختلال اوتیسم به گونه ای معنادار اثربخش بوده است(01/0=3 . (بنابراین بر اساس نتایج این تحقیق ، اثربخشی این شیوه ی مداخله برافزایش مهارت های کلامی کودکان با اختلال اوتیسم مورد تایید قرار گرفت.

کلیدواژه ها:

آموزش مادر-کودک ، اوتیسم ، بازی درمانی ، مهارت های کلامی