اثربخشی آموزش مهارتهای زندگی بر بهزیستی روانشناختی دانش آموزان

هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی آموزش مهارتهای زندگی بر بهزیستی روانشناختی و خودکنترلی در دانشآموزان بود.جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه دانشآموزان دبیرستان دخترانه حاتمی است که 184 نفر میباشند. از این 184 تفر به روش نمونه گیری دردسترس و داوطلبانه و براساس نمره پرسشنامه بهزیستی روانشناختی ملاکهای ورود و خروج، 24 نفر که کمترین نمره را گرفتند به عنوان نمونه انتخاب شدند. این 24 نفر به طور کاملا همتا به دو گروه 12 نفره آزمایش و کنترل تقسیم شدند که گروه آزمایش 7 جلسه آموزش گروهی مهارت زندگی را با هماهنگی با والدین دانشآموزان و خارج از کلاس درسی دریافت کردند. همچنین گروه کنترل در لیست انتظار قرار داشتند و درمانی دریافت نکردند. همچنین برای تجزیه و تحلیل دادهها از تحلیل کوواریانس و برای تسریع در نتایج حاصله از نرم افزار استفاده شد.نتایج پژوهش نشان داد که آموزش مهارتهای زندگی به طور معناداری باعث افزایش بهزیستی روانشناختی دانشآموزان می- شود. به عبارت دیگر دانشآموزان با شرکت در جلسات آموزش مهارتهای زندگی، در جوی که تعامل و همدلی بین اعضا برقرار است، با فراگیری مهارتهای زندگی و چگونگی استفاده آنها در شرایط واقعی و کاربرد آنها میتوانند از آنها در زندگی خود استفاده نموده و در پی این تغییرات، سازگاری آنها با دیگران نیز ارتقا مییابد و به لحاظ روانی سلامت آنها افزایش مییابد و در نتیجه بهزیستی روانشناختی آنها افزایش مییابد.

کلیدواژه ها:

مهارت زندگی ، بهزیستی روانشناختی ، دانشآموز