بررسی اثر کشندگی نانوذرات حاوی کورکومین برای جدایه های مقاوم به فلوکونازول کاندیدا آلبیکنس و بیان ژن CDR1

کاندیدا آلبیکنس به عنوان یک پاتوژن قارچی مهم در انسان شناخته شده است. محدودیت های موجود در درمان عفونت های قارچی مانندعوارض جانبی داروها و مقاومت دارویی باعث توجه محققان به داروهای جدید خصوصا داروهای گیاهی شده است. کورکومین به عنوان یکداروی گیاهی دارای خواص ضد التهابی و ضد سرطانی است که امروزه محققان به بررسی عملکرد ضد میکروبی آن می پردازند. هدف ازاین مطالعه بررسی پتانسیل ضد قارچی نانوذرات حاوی کورکومین، در برابر سویه های بالینی کاندیدا آلبیکنس در ترکیب با آنتی بیوتیکفلوکونازول بود. در این تحقیق، 23 سویه بالینی کاندیدا آلبیکنس از بیماران مبتلا به عفونت کاندیدایی در شهر رشت جداسازی شد. پساز تعیین آنتی بیوگرام به روش دیسک دیفیوژن و تعیین MIC، جدایه مقاوم به فلوکونازول، توسط فلوکونازول به تنهایی و در ترکیب با نانوذرات حاوی کورکومین تیمار شدند. فعالیت ضد میکروبی نانو ذرات حاوی کورکومین به روش MFC بررسی شد. پس از استخراج RNA و سنتز cDNA، بیان CDR1 در سلولهای تیمار شده و تیمار نشده با نانوذرات حاوی کورکومین و فلوکونازول بررسی شد. 86/9% از جدایه ها به فلوکونازول مقاوم بودند و بالاترین مقاومت برای فلوکونازول در 2048 میکروگرم بر میلی لیتر تعیین شد. هم چنین تجزیه و تحلیل Q-RT-PCR نشان داد که نانوذارت حاوی کورکومین به همراه فلوکونازول منجر به کاهش در بیان ژن CDR1 و افزایش تاثیر فلوکونازول بر جدایه های مقاوم گردید. تایج ما نشان داد که نانوذارت حاوی کورکومین می توانند مانع رشد قارچ از طریق مکانیزم های مختلف از جمله کاهش بیان CDR1 در ترکیب با دوز پایین تر از 1/2MIC)MIC) فلوکونازول گردند.

کلیدواژه ها:

فلوکونازول ، CDR1 ، کاندیدا آلبیکنس ، نانو کورکومین ، MIC