بررسی میزان مقاومت آنتی بیوتیکی و ردیابی ژنهای آنزیم های بتالاکتاماز وسیع الطیف (SHV) و( (TEM در سویه های بالینی اشرشیاکلی جداسازی شده از بیمارستان حضرت ولیعصر عج شهر قم

شیوع بتالاکتامازهای وسیع الطیف در باکتریهای پاتوژن منجر به گسترش مقاومتهای آنتی بیوتیکی و بروز چالشهای جدی در درمان آنها شده است . هدف از بررسی حاضر الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی و ردیابی شایع ترین ژنهای کدکننده آنزیمهای بتاتکتاماز وسیع الطیف در سویه های بالینی اشرشیا کلی می باشد .در این مطالعه که از تیرماه سال 1395 تا دیماه سال 1395 روی 71 نمونه اشرشیاکلی جدا شده از بخشها و منابع بالینی مختلف در اصفهان صورت گرفت. پس از تایید هویت تمامی سویه ها به روش بیوشیمیایی و تعیین الگوی مقاومت آنتی بیوتیک بررسی جهت تشخیص فنوتیپی تولید بتالاکتامازهای وسیع الطیف با روش دیسک ترکیبی صورت پذیرفت . در نهایت تمامی سویه ها برای حضور ژنهای TEM و SHVبا روش PCR مورد آزمون قرار گرفت .در مطالعه حاضر بیشترین میزان مقاومت آنتی بیوتیکی سویه ها به ترتیب مربوط به ( 87/1 )%61 سفالوتین، 84/3 )%59 )آمپی سیلین ، 72/9)%51 )سفتازیدیم ، 62/8)%44 )سفکسیم و 61 )% 42 )کوتریماکسازول و نالیدیکسیک بودند. کمترین میزان مقاومت آنتی بیوتیکی سویه ها به ترتیب مربوط به 1/4)%1 )آمیکاسین ، 11/4)%8 )نیتروفورانتوئین و 12/9)%9 )مروپنم ، +ESBLسویه( 31)%9/42 و ESBL -سویه( (41%1/57 .بودندایمنی پنم( 22(%5/31 و سیپروفلوکسازین( 26)%2/37 بودند . از مجموع 71 سویه اشرشیاکلی جدا شده از نمونه های بالینی مورد بررسی ژن TEM دارای بیشترین میزان شیوع با 1/27% و بعد از آن به ژن SHV با 11/4% قرار داشتندبا توجه به شیوع رو به افزایش سویه های تولید کننده بتاتکتامازهای وسیع الطیف ، استفاده از پروتکل درمانی مناسب بر اساس تعیین الگوی آنتی بیوگرام سویه ها،قویا توصیه میشود.

کلیدواژه ها:

بتالاکتاماز وسیع الطیف ESBLs ، مقاومت آنتی بیوتیکی ، اشرشیاکلی ، TEM