بررسی میزان رضایتمندی شغلی ماماهای شاغل در بیمارستانهای تحت پوشش دانشکده علوم پزشکی آبادان در سال 94

مقدمه: رضایت شغلی از عوامل مهم و تاثیرگذار بر افزایش میزان بهره وری سازمانها و کارایی کارکنان است. این مطالعه با هدف بررسی میزان رضایتمندی شغلی ماماهای شاغل در بیمارستانهای تحت پوشش دانشکده علوم پزشکی آبادن در سال 94 طراحی شده است. روش کار: مطالعه توصیفی، مقطعی حاضر بر روی کلیه ماماهای شاغل در بیمارستانهای دانشکده علوم پزشکی آبادان انجام شد. حجم نمونه با استفاده از روش سرشماری 100 نفر تعیین و جمع آوری اطلاعات، با استفاده از پرسشنامه های دموگرافیک و رضایت شغلی هرزبرگ انجام شد. جهت تحلیل داده ها از آزمون های تی مستقل و مجذور کای و ضریب همبستگی پیرسون در نرم افزار spss 22 در سطح معنی داری P<0/05 استفاده شد. نتایج: میانگین سنی نمونه های پژوهش 7/3 ± 35/37 و میانگین سابقه کار آنها 7/8±11/23 سال بود، میانگین رضایت شغلی ماماها 19±302/41 و در حد متوسط بدست آمد. بررسی نتایج در هشت حیطه رضایت شغلی ماهیت، جایگاه شغلی( 48 درصد)، امنیت شغلی( 46 درصد)، حقوق و مزایا ( 61 درصد)، وضعیت وشرایط محیطکار( 90 درصد)، ارتباط با همکاران ( 87 درصد)، نظارت و سرپرستی( 91 درصد)، سیاستگذاری مدیریتی( 80 درصد) و در ارتباط با زندگی شخصی( 85 درصد) در سطح متوسط بود. ارتباط معناداری نیز میان سابقه کار و رضایتمندی شغلی مشاهده شد. بین سایر متغیرهای زمینه ای و رضایتمندی شغلی ارتباط معناداری مشاهده نشد. نتیجه گیری: با توجه به نتایج این پژوهش پیشنهاد می شود که با ارتقای امنیت شغلی، ایجاد استانداردهای شغلی و همچنین استفاده از توانایی های حرفه ای ماماها در حیطه شغل خود وارتباط مناسب با همکاران جهت رفع نارضایتی آنها، گام های موثری بردارند.

کلیدواژه ها:

رضایت شغلی- ماما-بیمارستان