پیامد درمان عفونت های واژینال بر عملکرد جنسی

مقدمه: عفونت های واژینال شایعترین بیماری ژنیکولوژیک و یکی از عوامل اختلال عملکرد جنسی است. در بیش از 50 درصد مبتلایان اختلال عملکرد جنسی بیش از دو برابر جمعیت عادی است.بررسی پیامد درمان عفونت های واژینال می تواند درشناسایی عوامل مرتبط با عملکرد جنسی موثر باشد.مطالعه حاضر با هدف تعیین پیامد درمان عفونت های واژینال بر عملکرد جنسی انجام شد. روش کار: مطالعه حاضر از نوع مطالعه توصیفی- مشاهده ای است که در بیماران مراجعه کننده به بیمارستان امام سجاد شهریار سال های 1396-1397 انجام شد. واجدین شرایط دارای معیارهای ورود به مطالعه (مبتلا به یکی از عفونت های واژینال کاندیدا, گاردنلاو عفونت مخلوط(کاندیدا و گاردنلا)) قبل و 1 ماه بعد از درمان، پرسشنامه عملکرد جنسی را تکمیل نمودند . تجزیه و تحلیل داده ها با SPSS نسخه 25 با آزمون های تی زوجی ,تحلیل کوواریانس تک متغیره (آنکووا),تحلیل واریانس و آزمون رگرسیون چندگانه انجام شد. P-value<0.05 معنی دار درنظر گرفته شد. نتایج: بعد از درمان واژینیت ,افزایش قابل ملاحظه ای در تمام ابعاد پرسشنامه FSFI مشاهده شد. میانگین و انحراف معیار عملکرد جنسی زنان در گروه کاندیدا قبل و بعد از درمان به ترتیب 4/36±18/26 و 4/97±26/27 در گروه گاردنلا 4/94±20/06 و 5/32±25/87 و در گروه میکس 4/25±19/69 و 5/12±27/05 بود. قبل از درمان در گروه میکس و گاردنلا بیشترین اختلال عملکرد جنسی مربوط به مولفه دیس پارونی و در گروه کاندیدا مولفه تمایل بود . بعد از درمان ,مولفه های دیس پارونی در گروه میکس و گاردنلا و مولفه ارگاسم در گروه کاندیدا بیشترین بهبود را داشتند.آزمون رگرسیون،تاثیر متغیرهای سن ,شاخص توده بدنی و مدت ابتلا را بر عملکرد جنسی نشان داد (P<0/05). بیشترین تاثیر مربوط به مدت ابتلا با ضریب 0/298- بود. نتیجه گیری: مدت ابتلا بیشترین تاثیر را در اختلال عملکرد جنسی داشت و بعد از درمان بیماری عملکرد جنسی بهبود قابل ملاحظه ای یافت. تشخیص و درمان مناسب در بهبود عملکرد جنسی زنان موثر است. نتایج این مطالعه را می توان به ماماها و متخصصین زنان توصیه نمود.

کلیدواژه ها:

پیامد درمان ، عملکرد جنسی ، عفونت واژینال