ارزیابی کیفیت برنامه مراقبتی- آموزشی حاملگی محور

سال انتشار: 1398
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 388

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

MIDWIFE01_229

تاریخ نمایه سازی: 11 اسفند 1398

چکیده مقاله:

مقدمه: در تفکر ارتقای سلامت ، مشارکت آگاهانه افراد به صورت فردی و اجتماعی و مشارکت بخش های دیگر جامعه و مسئولیت پذیری آنها در قبال سلامت یک ضرورت اجتناب ناپذیر است. ارایه خدمات موثر و مناسب برای مادران باردار منجر به ارتقای سلامت آنان می شود. تدوین و اجرای یک برنامه مراقبتی مبتنی بر هدف، جهت افزایش آگاهی و مهارت زنان باردار در قالب جلسات آموزشی- مراقبتی سبب افزایش آگاهی مادر در زمینه بارداری و زایمان و درگیر شدن او در امر مراقبت می شود. به منظور تشخیص نکات ضعف و انجام اصلاحات در ارائه خدمات؛ ارزشیابی کیفیت مراقبت های ارائه شده ضروری می باشد و یکی از شاخص های مهم ارزیابی کیفیت خدمات مراقبتی- درمانی، جلب رضایت بیماران، شناخته شده است. از همین رو، دستیابی به کیفیت مطلوب ارائه مراقبت و جلب رضایت مددجویان مسئله مهمی است که همواره مورد توجه قرار گرفته و روز به روز اهمیت بیشتری می یابد. لذا با در نظر گرفتن اهمیت مراقبت های دوران بارداری و تاثیر آن بر سلامتی مادران و کودکان، ارتقای کیفیت مراقبت های دوران بارداری و جلب رضایت زنان باردار امری ضروری به نظر می رسد. هدف از اجرای این مطالعه ارزیابی کیفیت یک برنامه مراقبتی حاملگی محور از طریق سنجش میزان رضایت زنان باردار می باشد. روش کار: مطالعه کارآزمایی بالینی بر روی 70 زن باردار مراجعه کننده به درمانگاه مراقبت های دوران بارداری مرکز آموزشی و درمانی شهید اکبرآبادی تهران انجام شد. نمونه گیری بصورت آسان با تخصیص تصادفی صورت گرفت و نمونه ها در دو گروه آزمون ( 35 نفره) و کنترل ( 35 نفره) قرار داده شدند. برنامه مراقبتی حاملگی محور به صورت پنج جلسه آموزشی-مراقبتی دو ساعته از هفته 13 تا 32 بارداری اجرا شد. داده ها از طریق پرسشنامه مشخصات دموگرافیک و پرسشنامه روا و پایا شده رضایت و مشارکت لیتلفیلد و آدامز جمع آوری شد. داده ها با استفاده از آمار توصیفی و استنباطی (آزمون تی مستقل، تی زوج، کای اسکوئر و فیشر) از طریق SPSS ویرایش 16 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج: نتایج نشان داد بین دو گروه آزمون و کنترل از نظر مشخصات دموگرافیک اختلاف معنادار وجود نداشت. در دو گروه آزمون و کنترل میانگین نمره رضایت از مراقبت (p≤0/001) یک ماه بعد از مداخله تفاوت آماری معنادار داشت. نتیجه گیری: افزایش میزان رضایت زنان باردار در گروه آزمون به عنوان یکی از شاخص های ارزیابی کیفیت مراقبت، نشاندهنده موثر بودن برنامه مراقبتی حاملگی محور می باشد.

نویسندگان

مهین بلوچی ماهانی

عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی جیرفت