تصمیم به بهره برداری از فرصت کارآفرینان ایرانی بر اساس رویکرد اختیار حقیقی

در فرایند کارآفرینی، تصمیم به بهره برداری از فرصت کارآفرینان از اهمیت ویژه ای برخوردار است. با توجه به اینکه کارآفرینان در تصمیم به بهره برداری از فرصت خود با شرایطی از مخاطره و عدم اطمینان روبرو هستند، به نظر می رسد کاربرد رویکرد اختیار حقیقی به عنوان ابزاری مناسب در تحلیل تصمیم به بهره برداری از فرصت کارآفرینان مناسب باشد. هدف اصلی تحقیق حاضر، تحلیل تصمیم به بهره برداری از فرصت کارآفرینان ایرانی بر اساس رویکرد اختیارحقیقی می باشد. در واقع این تحقیق به دنبال بررسی این موضوع است که تا چه اندازه کارآفرینان در تصمیم گیریشان بدون داشتن دانش و شناخت قبلی نسب به مفروضات و روش های اختیار حقیقی از آن ها بهره می گیرند. در این تحقیق مطالعه تصمیم گیری کارآفرینان از ویژگی های تصمیم گیری کارآفرینانه شین بهره گرفته شده و ازطرف دیگر به دلیل اشتراک مفهوم عدم اطمینان در هر دو رویکرد اختیار حقیقی و منظر های فرصت های کارآفرینانه ساراسواتی ، سه منظر خلق،کشف و شناخت فرصت به عنوان مبنایی برای گروه بندی و مقایسه کارآفرینان مورد توجه قرار گرفته است. روش تحقیق از نوع کیفی و رهیافت آن مطالعه موردی عمیق می باشد. ابزار گردآوری داده ها مصاحبه عمیق نیمه ساختاریافته می باشد. نمونه های مورد مطالعه 15 نفر از کارآفرینان نوپا ایرانی مستقر در شهر تهران را شامل می شود. تحلیل نتایج تحقیق نشان می دهد تصمیم گیری کارآفرینانی که اقدام کارآفرینانه شان به منظر خلق فرصت نزدیک تر است، تطابق بیشتری با رویکرد ویژگی های کارآفرینانه و چارچوب تفکر مبتنی بر اختیار حقیقی دارد. این تطابق برای کارآفرینانی که فرصت مورد بهره برداری توسط آنها به منظر کشف فرصت تمایل دارد، کمتر بوده و در منظر شناخت فرصت به حداقل خود می رسد.

کلیدواژه ها:

تصمیم گیری کارآفرینان ، بهره برداری از فرصت ، رویکرد اختیار حقیقی