چالشهای فراروی استقرار مدیریت دانش در صنایع پتروشیمی ایران

مدیریت دانش چیز جدیدی نیست. درواقع، از صدها سال قبل که مالکان شرکتهای فامیلی و یا پیشه وران زبده تجارت حرفه ای خود رابه طور کامل و دقیق به فرزندان و شاگردان خویش انتقال می داده اند، مدیریت دانش وجودداشته است. اما، تا سال 1990 که مدیران عالی سازمانها شروع به بحث درباره مدیریت دانش کردند چیزی به این نام وجود نداشت. به همان اندازه که زیربناهای اقتصاد صنعتی از حالت وابستگی به منابع طبیعی به سمت وابستگی به سرمایه های فکری تغییر حالت پیدا می کرد، مدیران نیز ناگزیر از آن بوده اند تا به بررسی دانش زیربنایی کسب وکارشان وچگونگی استفاده از آن بپردازند. درست درهمین زمان ، افزایش شبکه های کامپیوتری امکان طبقه بندی، ذخیره سازی و استفاده برابر افراد از انواع مهم دانش را به گونه ای آسانترو ارزانتر از گذشته امکان پذیر ساخت .بی شک در دنیای کنونی، در فضایی که فرایند جهانی شدن و رقابت تنگاتنگ، شرکت ها و سازمانهای غول پیکری را از دور رقابت خارج می کند، استقرار مدیریت دانش یکی از ملزومات باقی ماندن در گردونه رقابت است. رشد سریع صنعت، پیوستن به سازمان تجارت جهانی و روند خصوصی سازی در جامعه صنعتی ما این موضوع را بیش از پیش آشکار می کند . در دنیای امروزی سرمایه شرکت ها و مؤسسات فقط به سرمایه های فیزیکی و مالی خلاصه نمی شوند و بخش قابل توجهی از سرمایه شرکت ها را سرمایه های غیر ملموس مانند دانش و تکنولوزی جدید، حق انحصاری ثبت، تجربه های سازمانی و شخصی و امثال آن تشکیل می دهند. دراین مقاله سعی شده است تا با توجه به وضعیت موجود در شرکت های پتروشیمی ایران، اشکالات، موانع عمده و راه کارهای ممکن برای استقرار مدیریت دانش در این شرکت ها شناسایی و بررسی گردند. از سه زیرساخت مورد نیاز برای مدیریت دانش یعنی نیروی انسانی، فرایند های سازمانی و فن آوری، در این مقاله عمدتاً تمرکز اصلی بر نیروی انسانی و فرایند ها می باشد. آشنایی مختصر با مدیریت دانش، معرفی برخی مدل ها و فرایند ها، بررسی برخی چالش ها و موانع و ارائه راهکارهای مناسب عناوین اصلی این مقاله خواهند بود.

کلیدواژه ها:

مدیریت دانش ، چالشها