بررسی رابطه بین سرمایه اجتماعی ورضایت شغلی (مطالعه موردی :دانشگاه کردستان )

سرمایه اجتماعی یکی از مفاهیم نوینی است که امروزه در بررسی های اجتماعی و اقتصادی جوامع مدرن مطرح گردیده است. سرمایه اجتماعی در واقع اثر اقتصادی مجموعه‌ای از روابط میان عوامل اجتماعی است که انجام کارهای گروهی را تسهیل می‌کند و موجب افزایش بهره‌وری می‌شود. از کارکردهای مهم سرمایه اجتماعی می‌توان به کاهش هزینه مبادله، تسهیل برخی از مناسبات رسمی (نظیر قراردادها، سلسله مراتب، مقررات دیوان سالارانه)، رضایت شغلی، بهبود کارایی، سرعت تبادل اطلاعات، تقویت ابتکارات و کاهش فساد اشاره کرد. تحقیق حاضر به منظور شناسایی سطح سرمایه اجتماعی با تاکید برعنصراعتماد اجتماعی، و بررسی رابطه سرمایه اجتماعی با رضایت شغلی کارکنان در حوزه جامعه آماری دانشگاه کردستان انجام شده است. رضایت شغلی را می‌توان نگرش کلی فرد نسبت به شغلش تعریف کرد ( رابینز، 1374). رضایت شغلی عبارت است از دوست داشتن وظایف مورد لزوم یک شغل، شرایطی که شغل در آن انجام می گیرد و پاداشی که برای آن دریافت می شود ( شرتز،1371). بطورکلی، بعضی افراد به شغل خود نگرش مثبت و برخی، نگرش منفی دارند و برخی دیگر در شرایطی بین این دو حالت می باشند. چه عاملی یا عواملی موجب رضایت یا عدم رضایت از شغل می گردد؟ مسلماعوامل متعددی ممکن است باعث رضایت یا عدم رضایت از شغل باشد ،دراین تحقیق ما به مطالعه تاثیر گذاری میزان سرمایه اجتماعی درمحیط برمتغیر رضایت شغلی پرداخته ایم. برای تحقق این هدف تعداد 105نمونه از میان کارکنان واعضای هیئت علمی جامعه آماری مورد مطالعه به روش نمونه گیری طبقه ای وسپس تصادفی ساده انتخاب وازطریق پرسشنامه اطلاعات لازم جمع آوری گردید وداده ها بااستفاده از روشهای آماری شامل تحلیل همبستگی، تحلیل واریانس یک طرفه، و تحلیل رگرسیون مورد تجزیه تحلیل قرار گرفت. تحلیل همبستگی میان سطح سرمایه اجتماعی ورضایت شغلی نشان داد که میان این دو متغیر همبستگی معنی دار وجوددارد.

کلیدواژه ها:

سرمایه اجتماعی ، رضایت شغلی ، اعتماد اجتماعی