بررسی نقش سرمایه رابطه ای بر رقابت پذیری صنعت فرش کشور: تحلیلی بر نقش برند

صنعت فرش دستبافت ایران یکی از توانمندترین صنایع کشور بوده که روند نزولی صادرات آن در سال های اخیر به دغدغه بسیاری از اقتصاددانان بدل گشته است. مشکلاتی از قبیل فقدان برنامه های بازاریابی مناسب، عدم تحقیقات بازاریابی و مهارت اندک تجار با فنون نوین تجارت الکترونیک و بازاریابی اینترنتی، به سقوط دوپله ای ایران در جدول صادرکنندگان فرش منجر شده است. در این پژوهش سعی شده است که با بررسی عوامل مؤثر بر سرمایه رابطه ای، تاثیر این متغیر بر توسعه توان رقابتی صنعت فرش کشور مورد تجزیه و تحلیل قرار گیرد. پس از بکارگیری آزمون کولموگروف-اسمیرنوف برای اثبات نرمال بودن جامعه، فرضیات پژوهش نیز با استفاده از آزمون همبستگی پیرسون مورد تائید قرار گرفتند. در انتها نیز با تکنیک تاپسیس فازی، عوامل مؤثر بر سرمایه رابطه ای رتبه بندی شدند که در پژوهش حاضر به بررسی نقش سرمایه رابطه ای بر رقابت پذیری صنعت فرش کشور پرداخته شد. پس از بکارگیری آزمون کولموگروف-اسمیرنوف جهت تائید نرمال بودن جامه آماری، با استفاده از آزمون همبستگی پیرسون، تاثیر مثبت و معنادار سرمایه رابطه ای که دربرگیرنده سه بعد قابلیت اساسی بازاریابی، شدت بازار و وفاداری مشتریان می باشد، بر رقابت پذیری صنعت فرش تائید شد. در انتها نیز با تکنیک تاپسیس فازی، زیرمعیارهای تاثیرگذار بر سرمایه رابطه ای رتبه بندی شدند که شهرت نام تجاری، واحدهای فروش به مشتریان و سهم بازار به عنوان مهمترین زیرمعیارها برگزیده شدند که بیانگر تاکید هرچه بیشتر بر دوام، زیبایی و کیفیت فرش های ایرانی جهت توسعه برند آن می باشد.

کلیدواژه ها:

سرمایه فکری ، سرمایه رابطه ای ، صنعت فرش ، رقابت پذیری ، برند