کاربرد QFD در خود ارزیابی سازمانها مدلی برای سرمایه گذاری بهینه منابع سازمان (مطالعه موردی شرکت ملی صنایع پتروشیمی)

هدف از این مقاله پیشنهاد مدل کاربرد گسترش کارکرد کیفیت (QFD) در خود ارزیابی سازمانها جهت سرمایه گذاری بهینه منابع سازمان است.در این پژوهش، یک واحد سازمانی از شرکت ملی صنایع پتروشیمی برای مطالعه موردی انتخاب شده است.ابتدا کارکنان واحد سازمانی تحت مطالعه ،عملکرداین واحد را مورد ارزیابی قرار دادند(خود ارزیابی). معیارهای ارزیابی عملکرد بر اساس معیارهای رویکرد کارت امتیازی متوازن انتخاب شد و از آنجائیکه در واحد سازمانی مربوطه هیچ جنبه مالی و انتفاعی مطرح نیست، لذا از منظر مالی صرفنظر گردید. سپس معیارهای منظر مشتری درقسمت ورودی ماتریس خانه کیفیت(چه چیزها) و معیارهای دو منظر فرایندهای داخلی و یادگیری و رشد در قسمت چگونه های این ماتریس قرار گرفت. به این ترتیب اولویت معیارهای دو منظر فرایندهای داخلی و یادگیری و رشد تعیین شد.نتایج نشان می دهد که QFD و خود ارزیابی دو رویکرد مکمل یکدیگرند و چنانچه این دو تلفیق شوند قابلیتهای آنها ارتقاء یافته و خودارزیابی به نحوی بهینه انجام می شود. با توجه به مطالعه موردی ، ساختار سازمانی مناسب در واحد ، اولین اولویت ماتریس خانه کیفیت و تشویق و حمایت از برنامه ها و فعالیتهای گروهی در بین کارکنان بیشترین ضریب اهمیت در میان معیارهای جنبه مشتری از نقطه نظر کارکنان واحد سازمانی تحت مطالعه را دارا می باشند.

کلیدواژه ها:

ارزیابی عملکرد ، خود ارزیابی ، کارت امتیازی متوازن ، گسترش کارکرد کیفیت ، خانه کیفیت