یک مدل ریاضی یکپارچه برای زمان بندی بخش جراحی قلب با درنظر گرفتن عدم قطعیت در مسیر درمان بیماران؛ مطالعه موردی: مرکز قلب تهران

زمان بندی و توالی عملیات، یک مساله تصمیم گیری است که اخیرا در سیستمهای سلامت کاربردهای وسیعی پیدا کرده است. در تحقیق پیشرو مساله برنامه ریزی و زمان بندی اتاق عمل، در بخش جراحی قلب مورد بررسی قرار میگیرد. فرض اساسی در این مساله که آن را از تحقیقات گذشته متمایز ساخته، وجود عدم قطعیت در مسیر درمان بیماران میباشد. در این تحقیق ابتدا توسط یک مدل رگرسیون لجستیک چندجمله ای، مسیر درمان بیماران برآورد میگردد. سپس با استفاده از یک مدل ریاضی عدد صحیح مختلط، به زمان بندی و برنامه ریزی بیماران پرداخته میشود. هدف از این زمانبندی کمینه سازی زمان درمان کل بیماران و همچنین کاهش مدت اقامت و زمان انتظار بیماران است. جهت سنجش کارایی روشهای ارائه شده، از داده ها و فرآیندهای مرکز قلب تهران استفاده شده است. آزمایشات عددی انجامشده در این پژوهش و مقایسه آنها با واقعیت، نشان دادند که مدلهای پیشنهادی جهت برآورد مسیر درمان و زمانبندی بیماران، از کارایی بسیار خوبی برخوردار هستند.

کلیدواژه ها:

زمان بندی عمل جراحی ، مدت اقامت بیماران ، زمان انتظار بیماران ، رگرسیون لجستیک چندجمله ای ، مسیر درمان بیماران.