تعیین محدوده پارامترهای ورودی مدل سیلاب شهری SWMM با الگوریتم GLUE مطالعه موردی: منطقه 2 شهرداری کلانشهر تبریز

سال انتشار: 1397
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 778

فایل این مقاله در 12 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

MIWM01_104

تاریخ نمایه سازی: 25 فروردین 1399

چکیده مقاله:

در سالهای اخیر ریسک سیلاب در حوضه های شهری افزایش یافته است. به منظور رفع مشکلات ناشی از جاری شدن سیلاب در مناطقی از شهر که ریسک سیل بالا است، باید با دقت کافی، مقدار حجم یا دبی سیلابها، عمق سیلاب و پهنه سیلاب، با استفاده از روشها و مدلهای متعارف تعیین شود. از مشکلات حوضه های شهری عدم وجود پارامترهای ورودی دقیق، عدم شناخت از فرآیند تولید رواناب، عدم وجود سیستم اندازه گیری جریان در خروجی زیر حوضه های شهری برای واسنجی، عدم قطعیت پارامترهای ورودی و نتایج مدلهای ریاضی و عددی همچون SWMM میباشد. این تحقیق به بررسی و تحلیل عدم قطعیت به الگوریتم GLUE در سطوحی از منطقه 2 شهرداری کلانشهر تبریز با مدل سیلاب شهری SWMM برای تعیین محدوده مناسب پارامترهای ورودی پرداخته است. به منظور کمی کردن عدم قطعیت، محدوده اولیه پارامترهای ورودی شامل شماره منحنی، درصد نفوذناپذیری، ضریب زبری سطح نفوذپذیری و ضریب زبری سطح نفوذناپذیری تعیین و با استفاده از الگوریتم GLUE عملیات نمونه برداری اولیه از فضای پارامتری توسط روش نمونه گیری مربع لاتین انجام شد. با توجه به نتایج شبیه سازی ها و مقادیر رخدادهای به هنگام مشاهداتی، 20 درصد از کل خروجی ها و سری پارامترهای تولید شده به عنوان شبیه سازی های قابل قبول جدا شدند. مطابق نتایج ارزیابی نمودارهای توزیع پسین، پارامترهای ورودی درصد نفوذناپذیری و ضریب زبری سطح نفوذناپذیری به عنوان پارامترهای حساس و تاثیرگذار بر شبیه سازی مدل شناخته شدند و محدوده مناسب پارامترهای ورودی تعیین شد.

نویسندگان

محمد کبارفرد

پسا دکتری، پژوهشکده محیط زیست دانشگاه تبریز

رامین فضل اولی

دانشیار گروه مهندسی آب، دانشکده مهندسی زراعی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری

مهدی ضرغامی

استاد گروه مهندسی عمران، دانشکده عمران و پژوهشکده محیط زیست، دانشگاه تبریز

ابوالفضل اکبرپور

دانشیار گروه مهندسی عمران، دانشکده عمران، دانشگاه بیرجند