بررسی کارایی نانولوله های کربنی تک دیواره و چند دیواره در حذف داروی پنی سیلینG از محیط های آبی

زمینه و هدف: آلاینده های دارویی به ویژه آنتی بیوتیک ها یکی از مسائل حاد زندگی امروزی و یکی از منابع آلوده کننده محیط زیست خصوصا در دهه اخیر به شمار می آیند که برای سلامت انسان و محیط زیست مضر می باشند. هدف از این مطالعه بررسی حذف پنی سیلین G با استفاده از نانولوله های کربنی تک دیواره و چند دیواره بوده است.مواد و روشها: این مطالعه یک تحقیق تجربی – آزمایشگاهی بوده که به صورت ناپیوسته انجام شده است. تاثیر پارامترهای مختلف شامل 11 pH،9،7،5،3، غلظت اولیه آلاینده 200،150،100،50 میلی گرم برلیتر، دوز جاذب 1،0,75،0,5،0,25 گرم درلیتر و زمان تماس(5،10،15،30،60،90،120،180 دقیقه) تعیین شد.غلظت آلاینده توسط دستگاه اسپکتروفتومتر در طول موج 283 نانومترخوانده شد. نتایج با استفاده از نرم افزار Excel مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.یافته ها: نتایج نشان داد که کارایی نانولوله های کربنی تک دیواره و چند دیواره در حذف پنی سیلین G به ترتیب% 69,66 و 52,61% و ظرفیت جذب نانولوله ها به ترتیب 141 میلی گرم بر گرم و 119میلی گرم بر گرم در شرایط با غلظت اولیه mg/l 50 در pH=5 با دوز 0,25 gr/l جاذب درمدت 105 دقیقه از محیط آبی می باشد.نتیجه گیری: براساس نتایج حاصله مشخص شد که جاذب های نانولوله کربنی تک دیواره و چند دیواره به عنوان یک جاذب موثر در حذف پنی سیلین G از محلولهای آبی می تواند مورد استفاده قرارگیرد.

کلیدواژه ها:

آنتی بیوتیک ، پنی سیلین G ، محیط های آبی ، نانو لوله های کربنی