بررسی لزجت موضعی و ضریب رسانش موضعی در نانوسیالات
محل انتشار: کنفرانس ملی مکانیک - مواد و فناوری های پیشرفته
سال انتشار: 1394
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 508
فایل این مقاله در 10 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
MMAT01_031
تاریخ نمایه سازی: 16 اسفند 1394
چکیده مقاله:
در این مقاله روابط تخمین لزجت نانوسیال و ضریب انتقال حرارت رسانشی نانوسیال بررسی شده است. برای محاسبه لزجت نانوسیالها از مدلهای انشتین، وند، سایتو، برینکمن و بچلور استفاده شده است، برای محاسبه ضریب رسانش نانوسیالها از مدلهای ماکسول، همیلتون- کروز (براینانوذرات کروی و استوانهای)، لویانگا، یو و چوی استفاده شده است، سپس مدلی برای تخمین لزجت و ضریب رسانش نانوسیال بصورت موضعی، ارائه شده است که تاثیر غلطت موضعی بر ضرایب این مدل بررسی شده است. این بررسی برای نانوسیالهایی با سیال پایه آب، اتیلن گلیکول و روغن و نانوذرات اکسید مس، اکسید آلومینیوم، اکسید تیتانیوم، نقره و اکسید سیلیکون مورد انجام شده است. نتایج نشان میدهند با افزایش ضریب هدایت حرارتی نانوذره، ضریب تناسب رسانش نانوسیال افزایش مییابد و با افزایش لزجت سیال پایه، ضریب تناسب رسانش نانوسیال افزایش مییابد
کلیدواژه ها:
نویسندگان
سید سعید بحرینیان
دانشیار، دانشکده مهندسی، دانشگاه شهید چمران اهواز
امین نباتی
دانشجوی مقطع دکتری، دانشکده مهندسی، دانشگاه شهید چمران اهواز
یوسف لعل بهرامپور
مربی، دانشکده مهندسی، مجتمع آموزش عالی اسفراین
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :