راستای ارتقا سلامت انسان در فضاهای درمانی شناسایی مهمترین مولفه های منظر در

امروزه، با رشد بسیار سریع شهرنشینی و توسعه بی رویه شهرها، گرداگرد ما انسانها به نوعی هرج و مرج برقرار است، اتلاف منابع انسانی و مادی و به انتها رسیدن نزدیک به تمامی نیروهای خلاقه، حاکی از نبود برنامه ریزی و تعقل در زندگی روزانه ماست. در مرکز کانونی این بحران، انسان که سلامت و موجودیتش، با از هم گسیختگی دنیای بی شکل او به مخاطره افتاده و ناتوان از هماهنگ ساختن نیازهای جسمی و روانی اش است، قرار دارد. از آنجایی که معماری با روح و روان و شادابی و سلامت انسان ها ارتباطی مستقیم دارد و عاملی فوق العاده تاثیرگذار است، می تواند نقشی تعیین کننده در این بین بازی کند. به نظر می رسد اتصال فضاهای معماری و به نوعی تلفیق آن با منظر طبیعی می تواند موجب ارتقاء کیفی فضاهای درمانی و بهبود سلامت بیماران شود. بر همین اساس این مطالعه در پی آن است تا با بررسی نقش مولفه های منظر در ارتقاء سلامت انسان در فضاهای درمانی، در این مسیر گام بردارد. این پژوهش با توجه به ماهیت و اهداف تحقیق، به روش تحلیل محتوا بوده، که با بررسی مفاهیم و رویکردهای نظری مربوطه به تحلیل و ارزیابی آنها نیز پرداخته می شود. نتایج نشان می دهد مواردی از جمله تنوع و گوناگونی، تعاملات اجتماعی، ابعاد زیباشناسی، ارتباط معماری با منظر طبیعی و توجه به نور، صدا و آب در منظر، به عنوان مهمترین مولفه های تاثیرگذار در ارتقاء سلامت انسان در مجموعه های درمانی مطرح می باشد.

کلیدواژه ها:

انسان ، سلامت ، منظر ، فضاهای درمانی ، طراحی معماری