بررسی تاثیر ابعاد هویت بر گرایش به تغییر در معتادین شهرکرد در سال 1396

پژوهش حاضر با هدف بررسی اثرات ابعاد هویت و گرایش به تغییر در افراد معتاد شهر شهرکرد در سال 1396 صورت پذیرفت. روش پژوهش حاضر از نوع توصیفی- همبستگی است. در این پژوهش، گرایش به تغییر در افراد معتاد به عنوان متغیر ملاک و ابعاد هویت به عنوان متغیر پیش بین لحاظ گردیده شده است. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل معتادین مراکز ترک اعتیاد شهرکرد در 1396 نفر بود که تعداد تقریبی این افراد بالغ بر 3000 نفر تخمین زده شده است. بدین منظور مشارکت کنندگان مورد مطالعه در پژوهش حاضر 250 نفر معتادین در مراکز ترک اعتیاد شهرکرد بودند که به شیوه نمونه گیری در دسترس از بین مراکز ترک اعتیاد شهر کرد انتخاب شدند. ملاک انتخاب تعداد حجم نمونه جدول کرجسی و مورگان(1970) بود. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه سبک های هویتی و پرسشنامه گرایش به تغییر بود. برای تجزیه و تحلیل آماری داده ها از روش های تحلیل توصیفی و روش تحلیل آماری همبستگی پیرسون، رگرسیون چندگانه و تحلیل معادلات ساختاری با نرم افزار آماری SPSS42 و Smart PLS 9 استفاده شد. نتایج نشان داد که ابعاد هویت اعم از هویت زود شکل گرفته، هویت به تعویق افتاده، هویت پیشرفته و هویت زودرس تاثیری معنادار بر گرایش به تغییر در معتادین شهرکرد داشته است. همچنین در بین ابعاد هویت، هویت زود شکل گرفته با ضریب تاثیر 0/387 و آماره 5/108 t نیز بیشترین تاثیر را بر گرایش به تغییر داشته و ابعاد دیگر نیز شامل هویت به تعویق افتاده، آشفته و پیشرفته به ترتیب اثرات معناداری بر گرایش به تغییر داشته اند.

کلیدواژه ها:

ابعاد هویت ، گرایش به تغییر ، افراد معتاد