بررسی نیروی محوری ستونها درسازههای مقاومسازی شده بتنی نزدیک گسل با مطالعه کاربرد بادبندهای فلزی هم محور ضربدری

به دنبال توسعه آسیبپذیری کمی، معیارهایی برای بیان آسیبپذیری مطرح شده است. این معیارها که مفهوم میزان خرابی سازه را با ارائه یک تئوری مناسب، بیان میدارند، به محاسبهی یک عدد مشخص به نام شاخص خسارت میانجامد. نتایج دست آمده از مطالعات انجام شده بر روی سازهها، پس از وقوع زلزله بیانگر ضعف ستونهای بتن آرمه بخصوص ستونهایی که براساس آییننامههای قبل از سال 1791 میلادی طراحی و اجرا شدهاند میباشد. تاکنون محققان روشهای گوناگونی را برای مقاوم سازی ستونهای آسیب دیده یا ضعیف مورد مطالعه و بررسی قرار دادهاند. یکی از روشهای مقاومسازی قابهای بتنی، استفاده ازمهاربندهای فولادی است. اگرچه استفاده از این روش از سابقه نسبتاً طولانی برخوردار است اما مطالعات اندکی درباره نحوهاندرکنش قاب بتنی و مهاربند فولادی انجام شده است و توصیه مشخصی درباره چگونگی استفاده از آن، برای دستیابی به بازدهی مطلوب وجود ندارد. در تحقیق حاضر به بررسی نیروی محوری ستونها درسازههای مقاومسازی شده بتنی نزدیک گسل با مطالعه کاربرد بادبندهای فلزی هم محور ضربدری پرداخته میشود. ابتدا یک سازه با قاب خمشی بتنی 5 طبقه که با استاندارد 2011 ویرایش دوم طراحی و احداث گردیده است در نظر میگیریم سپس قاب پایه با اضافه نمودن مهاربند هم محور فولادی در محلهای مناسب، مقاومسازی میشود و قاب پایه و قاب مقاومسازی شده به صورت تحلیل دینامیکی غیرخطی فزاینده و با استفاده از 9 زوج شتاب نگاشت ثبت شده درحوزه نزدیک گسل در نرم افزار seismostruct تحلیل میشوند. با مقایسهی مدلی که در آن بهسازی لرزهای به کمک مهاربندهای فولادی صورت پذیرفته است، با مدل پایه، مشاهده میگردد در مواقع بهسازی سازه با قاب خمشی بتنی با بادبند هم محور فولادی میبایست تمهیدات خاصی برای مقاوم سازی ستونهای اطراف دهانه بادبندی در نظرگرفته شود.

کلیدواژه ها:

مقاوم سازی ، قاب خمشی بتنی ویژه ، نیروی محوری ستون ، حوزه نزدیک گسل ، مولفه قائم زلزله ، تحلیل دینامیکی غیرخطی فزاینده