راه کارهای علم حسابداری برای اندازه گیری سرمایه فکری و تاثیر آن بر عملکرد سازمان

در این مقاله تلاش بر این است که به یکی از مفاهیم نوظهور در علم مدیریت و حسابداری ، یعنی سرمایه فکری پرداخته شود. سرمایه فکری فراهم آورنده مجموعه ای از منابع جدید است که از طریق آن سازمان به رقابت می پردازد و به آن بخش از کل دارایی های ناملموس جمعی، که مبتنی بر دانش است و سازمان را برای عمل قادر می سازد گفته می شود. در سالهای اخیر منابع مزیت رقابتی از سرمایه های ملموس و سخت به دارایی های غیر ملموس و نرم مانند دانش و سرمایه فکری تغییر ماهیت داده است. به دلیل اهمیت سرمایه فکری و ارزیابی آن در سازمان ها و شرکت ها ، دست اندرکاران این امر به شناخت مولفه های سرمایه فکری و نحوه سنجش آن نیاز دارند. با توجه به اینکه بیشتر اقتصادهای پیشرفته جهان در چند دهه اخیر تغییر قابل توجهی داشته اند از اهمیت سرمایه مالی کاسته شده و بر سرمایه فکری افزوده شده است . این تغییر شکل زمانی عینی و ملموس شد که شرکت های بزرگ مثل جنرال موتورز جای خودرا به شرکت های کم حجم و مدرن مانند میکروسافت دادند، همچنین این تغییر و تحول اساسی در ساختار اقتصادی از روی آمار مربوط چند دهه اخیر کاملا قابل درک است. سرمایه فکری، سرمایه ای است که اگر به درستی درک شود و مورد استفاده قرار گیرد می تواند جزو بهترین مزیت های رقابتی برای سازمان های امروزی مورد استفاده قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

حسابداری ، دارایی نامشهود ، سرمایه فکری ، عملکرد سازمان