بررسی رابطه بین نسبتهای مالی و غیر مالی و پیش بینی ورشکستگی

هدف این تحقیق بررسی رابطه بین نسبتهای مالی و غیر مالی و پیش بینی ورشکستگی شرکتهای پذیرفته شده در بورس اوراق بهادارتهران از ابتدای سال 1389 تا انتهای سال 1393 است. مساله اصلی تحقیق این است که آیا نسبت های مالی و غیرمالی می توانند بردقت پیش بینی ورشکستگی در یک افق زمانی طولانی مدت موثر باشند یا خیر برای پاسخ به سوال تحقیق دو فرضیه تدوین شده است. فرضیه اول تحقیق بیان می کند که بین نسبتهای مالی و ورشکستگی شرکتها رابطه معنی داری وجود دارد و فرضیه دوم تحقیق بیان میکند، بین نسبتهای غیرمالی و ورشکستگی شرکتها رابطه معنی داری وجود دارد. برای تعیین شرکتهای ورشکسته و غیر ورشکسته از مدل آلتمن استفاده شده است. با توجه به اینکه متغیر وابسته تحقیق یک متغیر دو ارزشی بوده و مقدار آن برای شرکتهای ورشکسته یک و برای شرکتهای غیر ورشکسته صفر می باشد ، برای آزمون فرضیه های تحقیق از رگرسیون لجستیک استفاده شد. نتایج حاصل از آزمونفرضیه های تحقیق نشان می دهد که از بین متغیرهای مستقل معرف متغیر نسبت های مالی شامل، متغیرهای کل داراییها، نسبت حقوق صاحبان سهام، نرخ بازده داراییها، نسبت وجوه نقد و سایر دارایی های جاری بر بدهی های کوتاه مدت، نسبت بدهی های کوتاه مدت برکل داراییها، اما متغیرهای رشد در کل داراییها نسبت جریان نقد بر کل داراییها رابطه معنی داری با احتمال ورشکستگی شرکتها ندارند. متغیرهای مستقل به عنوان متغیرهای معرف نسبت های غیر مالی شامل ، نوع صنعت، سن شرکت، ریسک محیطی) تغییر در تولید ناخالص داخلی و نرخ بهره(، تعداد اعضای هییت مدیره، سیاستهای افشا، کیفیت حسابرس رابطه معنی داری با احتمال ورشکستگیشرکتها دارند

کلیدواژه ها:

ورشکستگی ، مدل آلتمن ، نسبتهای مالی ، نسبتهای غیر مالی