بررسی عوامل و متغیرهای کلیدی در مدیریت دانش و تاثیر آن بر کارآیی اعضای شرکتهای تعاونی تولیدی شهرستان زنجان

عصر کنونی، عصر تحولات شتابنده و غیرقابل پیش بینی است. در چنین شرایطی سازمانهایی موفق و کامیاب هستند که ضمن کسب دانش و آگاهی وسیع از عوامل محیطی برای بقاء و حفظ حیات خود، بتوانند زمینه رشد و پویایی و افزایش عملکرد سازمان را بهبود و ارتقاء بخشند. یکی از راههای تحقق این امر مقوله مدیریت دانش است. مدیریت دانش، عبارتست از فرآیندهای ایجاد، جمعآوری، سازماندهی، انتشار، پالایش دایمی و بهرهبرداری از دانش. روش تحقیق حاضر توصیفی-اکتشافی و از نوع کاربردی است. هدف اصلی تحقیق تبیین و بررسی عوامل و متغیرهای کلیدی در مدیریت دانش و تاثیر آن بر کارآیی اعضای شرکتهای تعاونی شهرستان زنجان میباشد. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه کارکنان دارای مدرک تحصیلی دیپلم به بالاتر شرکتهای تولیدی تعاونی شهرستان زنجان بوده که تعداد آنها با استفاده از نمونهگیری خوشهای 189نفر میباشد. ابزار اندازهگیری پرسشنامه تدوین شده توسط محقق که شامل 48 سوال میباشد که پایایی آن با استفاده از فرمول آلفای کرونباخ برابر 886/0حاصل گردید. روش آماری مورد استفاده نیز ضریب همبستگی و رگرسیون میباشد. نتایج به دست آمده نشان میدهد که در مجموع از بین متغیرهای موجود در مدل مشخص شد که به اشتراکگذاری اطلاعات، اکتساب و جذب اطلاعات و بکارگیری دانش بیشترین سهم را در مدیریت دانش دارند و انتقال دانش و توزیع دانش تاثیر معنیداری بر کارآیی نداشتند و از مدل رگرسیون هم خارج شدند.

کلیدواژه ها:

دانش ، مدیریت دانش ، مولفههای کلیدی مدیریت دانش ، کارآیی