اصول طراحی، ارزیابی و انتخاب روش بهینه طراحی مبدل های حرارتی

طراحی کامل یک سیستم مهندسی، بخشی از آن و یا تنها یک مؤلفه از سیستم، در جایگاه بسیار بالایی قرار دارد. توصیف یک سیستم مهندسی بیانگر مشخصات مهم ساختار سیستم، اندازه سیستم، عملکرد سیستم و سایر مشخصاتی است که برای ساخت و بهره برداری بسیار مهم می باشد که این موضوع می تواند با استفاده از روش بهینه و اصول طراحی محقق گردد. در این مقاله ضمن توصیف سیستم مهندسی و ارائه انواع مبدل حرارتی و اصول طراحی آنها، سازگاری روش طراحی مبدل های حرارتی بعنوان یک مؤلفه، با طراحی چرخه عمر یک سیستم بیان می گردد. این طراحی شامل مواردی از قبیل: فرمول بندی مسئله، توسعه مفهوم، طراحی دقیق مبدل، ساخت و تولید و ملاحظات بهره برداری می باشد. مهندس طراح با تعیین مشخصات تجهیزات و اهداف کلی طراحی سیستم می بایستی بر اساس نیازهای مشتری اقدام نماید. چنانچه موضوع توسط مهندس طراح به درستی فرموله شده و تمامی مؤلفه ها در طراحی سیستم ارزیابی شود. با درنظر گرفتن یک یا چند راه حل طراحی عملی، می بایستی اندازه گیری های دقیق، برآورد هزینه و بهینه سازی ها توسط او انجام گیرد که این کار باعث می شود بهترین گزینه طراحی پیشنهاد گردد. بطور مشابه، ملاحظات مهندسی پروژه اعم از ساخت و تولید، موارد مربوط به راه اندازی، حمل و نقل، کارکرد در شرایط پایدار و نهایتا فرسوده شدن و بازیافت هم میبایستی مد نظر مهندس طراح قرار گیرند. تیم طراحی با در نظر گرفتن کلیه موارد همه محدودیت های احتمالی را شبیه سازی و چندین بار مراحل گوناگون را تکرار می کند تا اینکه هیچگونه مشکل و یا ابهامی باقی نمانده و تمامی خواسته های متقاضی برآورده شوند. بطور کلی و با قاطعیت می توان گفت که تنها در چارچوب این فعالیت هاست که اصول و روش بهینه طراحی ایجاد می گردد.

کلیدواژه ها:

طراحی ، سیستم مهندسی ، مبدل حرارتی ، مهندس طراح ، بهینه سازی