بررسی انتقال جرم در بایو رآکتورهای غشایی

بیوراکتورغشایی در واقع سیستم توسعه یافته سیستم لجن فعال متعارف است. توسعه سیستم های MBR باعث شده است پاره ای از مشکلات سیستم های لجن فعال متعارف که معمولاً در واحد ته نشینی ثانویه و در هنگام جداسازی لجن از فاضلاب وجود دارد، برطرف شود. در حوض ته نشینی ثانویه سیستم لجن فعال متعارف از نیروی جاذبه برای ته نشین کردن لجن استفاده می شود. توانایی برجسته بیوراکتورهای غشایی در محو کردن مشکلات مربوط به جداسازی لجن از آب می باشد. توانایی فیلتراسیون غشاء در جداسازی لجن از آب بسیار بیشتر از توانایی نیروی جاذبه در ته نشینی و جداسازی لجن از آب است و این موضوع در جداسازی ذرات کوچک و کلوئیدی از اهمیت بیشتری برخوردار است. تصفیه پساب ترکیبات آروماتیک از جمله بنزن، تولوئن، اتیل بنزن و زایلن ها که در پساب بعضی صنایع، مخصوصا صنایع پتروشیمی حضور دارند به دلیل سمیت و فراریت دشوار می باشد. با توجه به اینکه تصفیه بیولوژیکی بهع پتروشیمی عنوان بهترین و اقتصادی ترین روش تصفیه شناخته می شود، در سالهای اخیر تصفیه پساب های صنعتی حاوی این مواد بسیار مورد توجه قرار گرفته است. البته به دلیل ماهیت سمی و فراریت این مواد، روش های تصفیه بیولوژیکی متداول، توانایی مناسب برای تصفیه مطلوب آلودگی آنها را ندارد. در این پژوهش تصفیه پساب واحد آروماتیک یکی از مجتمعهای پتروشیمی ایران با استفاده از فناوری بیوراکتورغشایی، در یک سیستم پایلوت مورد بررسی قرار گرفته است.

کلیدواژه ها:

بیورآکتور غشایی ، تصفیه پساب ، مواد آروماتیک ، غشاء ، انتقال جرم