مروری بر حلقه شیمیایی احتراق

اخیرا تغییرات آب و هوایی در کره زمین به دلیل فعالیت های انسانی با تمرکز بر انتشار جهانی دی اکسید کربن، منجر به نگرانی های زیست محیطی شده است. مقابل با انتشار دی اکسید کربن، تکنولوژی های متعددی بر پایه زغال سنگ تمیز پیشنهاد شده که در آن حلقه شیمیایی احتراق (CLC) به عنوان کارآمدترین فرایند محسوب می گردد. از آن جهت که انتقال اکسیژن از هوا به سوخت به مدد حامل اکسیژن با جداسازی ذاتی دی اکسید کربن صورت می گیرد؛ فرایند مزبور عاری از تماس مستقیم سوخت و هوا بوده و بالتبع وقوع انفجار در راکتور را در پی ندارد. با مروری بر تکنولوژی حلقه شیمیایی احتراق، کار حاضر پیشرفت های حاصله در دهه اخیر را بازبینی کرده و سیر تکامل کاتالیست ها و حامل های فلزی را به مداقه گذاشته است. در این سیر تکوینی، توسعه حامل های اکسیژن بلوغ یافته و روند مطالعات برای استفاده از سوخت جامد در حال شتاب گرفتن است؛ این در حالی است که سوخت های مایع نیازمند توجه بیشتری می باشند. مطالعات نشان دادند؛ اخیرا تعدادی عملیات پیوسته در مقیاس پایلوت صورت گرفته که راه تجاری سازی را در پی گرفته اند. نتایج ادبیات فن؛ نیاز به فعالیت های بیشتری را در مسیر مطالعه، بررسی و ارزیابی پتانسیل های بالقوه ی فناوری حلقه شیمیایی احتراق در واکنشگاه های شیمیایی و تحلیل فرایندهای مرتبط آن را برجسته می نماید.

کلیدواژه ها:

حلقه شیمیایی احتراق ، جذب و ذخیره کربن ، جذب دی اکسید کربن ، حامل اکسیژن