مطالعه رابطه بین سرمایه گذاران غیرنهادی با عدم تقارن اطلاعاتی در شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران

شفافیت اطلاعاتی در بازار سرمایه یکی از مهم ترین عوامل تأثیرگذار در ایجاد شرایط رقابتی و ایجاد فرصت های برابر در انجام سرمایه گذاری است. با این وجود، سرمایه گذاران نهادی به جهت مالکیت بخش کمی از سهام شرکتها، از نفوذ کمتری در شرکت های سرمایه پذیر برخوردارند. بر طبق تئوری عدم تقارن اطلاعات وجود سهامداران غیر نهادی می تواند باعث تضاد نمایندگی میان مدیریت و مالکیت شود. به جهت اینکه این گروه از سهامداران در تصمیم گیری های مدیریت و سیاست گذاری های شرکت نقشی ندارند. هدف اصلی این پژوهش، شناخت تأثیر سرمایه گذاران غیر نهادی بر تغییر در سطح شفافیت اطلاعات مالی و تغییر در بازده سرمایه گذاری در سهام است. تا مشخص شود که، اثر تغییرات افزایشی انگیزه های ارزیابی ونظارتی سهامداران چه اثری بر تغییر سطح این رابطه دارد، بدین منظور در جهت مطالعه وجود یا عدم وجود این روابط شرکت های پذیرفته شده در بورس اواراق بهادار تهران در بازه زمانی 1385 تا 1390 مورد مطالعه قرار گرفته اند. به منظور انتخاب شرکت های عضو جامعه آماری جهت آزمون فرضیه های تحقیق از قاعده حذف سیستماتیک با در نظر گرفتن محدویت هایی استفاده گردیده و بدین منظور تعداد 110 شرکت انتخاب گردیده اند. ونتایج حاصل از آزمون فرضیه تحقیق بیانگر این است که، بین سطح مالکیت سرمایه گذاران غیر نهادی و عدم تقارن اطلاعاتی رابطه مثبت و معنادار وجود دارد. لذا می توان استدلال نمود که ، افزایش تعداد سرمایه داران غیر نهادی در شرکت موجب افزایش عدم تقارن اطلاعاتی در شرکت ها می شود در حالی که در واقع این چنین نیست.

کلیدواژه ها:

سرمایه گذاری نهادی ، سرمایه گذاران غیرنهادی ، عدم تقارن اطلاعاتی