بررسی رضایت زیاندیدگان از مدیریت پرداخت خسارت با تأکید بر بیمه شخص ثالث در شرکت بیمه ایران

دیریت پرداخت خسارت مکانیزمی (یا خدمتی) برای انتقال ریسکهای معین خسارتهای مالی، در قبال پرداخت مبلغ توافق شده به شخصی است که بیمه گر خوانده میشود. در این راستا برنامه ریزی استراتژیک در راستای مدیریت پرداخت خسارت به منظور جلب رضایت زیاندیدگان به منزله یک سلاح و ابزار جدیدی برای فعالیت در جهان معاصر محسوب میشود که عدماستفاده از آن انزوا و در نهایت حذف شدن از جامعه جهانی را به دنبال خواهاد داشات. از طرفی شرایط نا مطمئن محیطی و قواعد بازی به حدی بیرحم، پیچیده و پویاست که سازمانها دیگر نمیتوانند با تغییرات سطحی و ظاهری در ساختارها، روشها و سیستمها حیات بلندمدت خود را تضمین کنند. بنابراین تسقی حاضر با هدف سنجش میزان تأثیر مدیریت پرداخت خسارتبر رضایت زیاندیدگان در شرکت بیمه ایران قد در این راه نهاده است. متغیر مستقل در این تسقی مدیریت پرداخت خسارت بوده که شامل مؤلفه های ارتباطات مؤثر در مدیریت پرداخت خسارت، اعتماد و ادراکات مشتریان از پرداخات خسارت و تأثیر کیفیت خدمات مورد انتظار و تعهد در مدیریت پرداخت خسارت و متغیر وابسته رضایت زیاندیدگان بوده که روابن این متغیرها به استناد منالعه آوروسکوویسن و همکاران (2013) میباشد. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه بوده و در سطح استنباطی برای آزمون فرضیه ها از ضریب همبستگی پیرسون و برای محاسبه ضریب معناداری آن از آماره آزمون T و برای سنجش میزان تأثیر متغیرهای تحقیق از ضریب تعیین (تأثیر) استفاده گردیده است. نتایج حاصل از تحلیل فرضیه های نشان داد که بین مدیریت پرداخت خسارت و ابعاد آن (ارتباطات مؤثر در مادیریت پرداخت خسارت، اعتماد و ادراکات مشتریان از پرداخت خسارت و تأثیر کیفیت خدمات مورد انتظار و تعهد در مدیریت پرداخت خسارت) و رضایت زیاندیدگان رابنه معناداری وجود دارد.

کلیدواژه ها:

مدیریت پرداخت خسارت ، ارتباطات مؤثر در مدیریت پرداخت خسارت ، اعتماد و ادراکات مشتریان از پرداخات خسارت ، تأثیر کیفیت خدمات مورد انتظار و تعهد در مدیریت پرداخت خسارت ، رضایت زیاندیدگان