تاثیر محافظ کاری بر روی ساختارسرمایه

محافظه کاری حسابداری به عنوان بخشی از یک فن آوری، قراردادی کارآمد است که به کاهش زیانهای عمده ناشی از مسائل نمایندگی کمک می کند. بر مبنای این تعبیر، حسابداری محافظه کارانه، با تأثیر بر روی شفافیت گزاشگری مالی، به عنوان وسیله ای برای حل مسئله خطر اخلاقی ناشی از گروه های (طرفین قرارداد) است که دارای اطلاعات نامتقارن، پرداخت های نامتقارن و مسئولیت ها و افق های محدود می باشند، همچنین ساختار سرمایه به عنوان مهمترین پارامتر موثر بر ارزش گذاری شرکتها و برای جهت گیری آنان در بازارهای سرمایه مطرح گردیده است. در این تحقیق تلاش شده است که تأثیر محافظه کاری بر ساختار سرمایه شرکتها بررسی گردد. بدین منظور برای ارزیابی ساختار سرمایه از نسبت D/A (کل بدهی/ ارزش دفتری کل دارایی) استفاده شده و همچنین برای ارزیابی شاخص محافظه کاری، از مدل نسبت ارزش بازار به ارزش دفتری، بیور و رایان 2000 و مبتنی بر اقلام تعهدی غیر عملیاتی، مدل گیولی و هاین 2000 استفاده شد. نتایج حاکی از وجود رابطه معکوس و معنی داری بین محافظه کاری (نسبت ارزش بازار به دفتری) با ساختار سرمایه و همچنین عدم وجود رابطه محافظه کاری (مبتنی بر اقلام تعهدی غیر عملیاتی) با ساختار سرمایه می باشد.

کلیدواژه ها:

محافظه کاری ، ساختار سرمایه ، اقلام تعهدی ، ارزش بازار دارایی ها ، ارزش دفتری دارایی ها