عوامل مؤثر بر بهره وری منابع انسانی و اولویت بندی آن با تکنیک AH (مطالعه موردی: سازمان تأمین اجتماعی استان تهران)

از آنجایی که افزایش و رشد بهره وری نیروی انسانی یکی از اساسی ترین راه های دستیابی به تولید بیشتر و به دنبال آن تأمین رفاه و بهزیستی افراد در جوامع است، شناخت عوامل مؤثر در افزایش بهره وری و در باب شناخت عواملی که مانع افزایش بهره وری نیروی انسانی می شود، از آرمان های اصلی محققان و پژوهشگران این زمینه بود و هست. تمام مؤلفان این رشته تقریباً در این باب اتفاق نظر دارند که برای افزایش سطح بهره وری نیروی انسانی تنها یک علت خاصی را نمی توان ارائه نمود بلکه عنوان می کنند که ارتقای بهره وری را باید ملول ترکیبی از عوامل گوناگون دانست. با این تفسیر این تحقیق با هدف ارزیابی و اولویت بندی عوامل مؤثر بر بهره وری منابع انسانی در سازمان تأمین اجتماعی و ارائه راهکارهایی در جهت بهبود بهره وری منابع انسانی در سازمان تأمین اجتماعی استان تهران صورت گرفته است. جامعه آماری این تحقیق، شامل کلیه کارکنان و مدیران سازمان تأمین اجتماعی استان تهران به تعداد 310 نفر بوده که برای تعیین حجم نمونه از جدول مورگان استفاده گردیده که تعداد نمونه مورد نظر با سطح اطمینان 95% و با سطح خطای 0/05 ، 173 نفر به دست آمد. ابزار گردآوری داده ها در این مطالعه پرسش نامه می باشد. پرسش نامه تحقیق به صورت محقق ساخته و مبتنی بر مقایسه ساده زوجی می باشد. نتایج به دست آمده از تحلیل آماری نشان می دهد که از بین تمامی معیارهای 24 آن مؤثر بر بهره وری تخصص مدیریت (جزء عوامل مدیریتی) بیشترین اثرگذاری را از بین معیارهای 24 گانه بر بهره وری منابع انسانی به خود اختصاص داده است و شرایط فیزیکی محل کار (جز عوامل محیطی) در رتبه دوم و آگاهی مدیریت از اهمیت بهره وری (جزء عوامل مدیریتی) در رتبه سوم می باشد.

کلیدواژه ها:

بهره وری منابع انسانی ، عوامل فردی - شخصیتی ، عوامل مدیریتی ، عوامل اجتماعی - روانی ، عوامل فرهنگی ، عوامل محیطی