طراحی مدل انطباق سبک های رهبری وضعی با سازمان های با عملکرد برتر با استفاده از رویکرد SCORES و تصمیم گیری چند معیاره

در این پژوهش، به دلیل اهمیت سازمان های با عملکرد برتر از لحاظ ثبات و پایداری در محیط چالشی و رقابتی امروز و همچنین اهمیت انتخاب سبک رهبری متناسب با سطح براق کارکنان مطابق با رهبری وزنه ای، اقدام به طراحی مدل انطباق هر یک از سبک های رهبری وضعی با ویژگی های سازمان های با عملکرد برتر شده است . بدین منظور با استفاده از رویکرد SCORES عدم تصمیم گیری چند معیار، مدل سازمان های با عملکرد برتر را مشخص، سپس با استفاده از پرسش نامه محقق ساخته و اخذ نظرات خبرگان شرکت فولاد مبارکه اصفهان، مدل های انطباق سبک های رهبری وضعی با سازمان های با عملکرد برتر طراحی گردیده است. این پژوهش نشان دهنده چهار مدل ارتباطی سبک های رهبری دستوری، حمایتی، مشارکتی و هفت بنویسید با ویژگی های سازمان های با عملکرد برتر است که نشان می دهد بیشترین امتیاز در صد رهبری دستوری و حمایتی متعلق به معیار (یادگیری مداوم) و در صد که رهبری مشارکتی و تفویضی متعلق به معیار (اشتراک اطلاعات) است. همچنین معیار (مشارکت دادن بیشتر کارکنان) در سبک دستوری، معیار (مشارکت کارکنان در قدرت)در سبک حمایتی، معیار (توان افزایی نظام ها و ساختارها)در سبک مشارکتی و در سبک تفویضی معیار (رهبری اثربخش) دارای کمترین امتیاز می باشند.

کلیدواژه ها:

رهبری وضعی ، سازمان با عملکرد برتر ، رویکرد SCORES ، تصمیم گیری چنده معیاره