مقایسه مدل های کسب وکار به عنوان کلیدی ترین عامل در موفقیت استارتآپ ها

مدل کسب وکار موفق، نشان دهنده یک راه بهتر نسبت به گزینه های موجود است که می تواند ارزش بیشتری را به یک گروه مجزا ازمشتریان پیشنهاد کرده و منافع بیشتری را به شرکت بازگرداند. مدل کسب وکار، نمایشی انتزاعی از یک سازمان است، که می تواندمفهومی متنی، و یا گرافیکی، از معماری اصلی، عملیاتی، و ترتیبات مالی حال حاضر و آینده طراحی شده و توسعه یافته یک سازمانباشد، همچنین تمام محصولات و یا خدمات اصلی برای رسیدن به اهداف استراتژیک و عینی که سازمان ارائه می دهد، و یا ارائه خواهد داد، بر اساس این طرح است. سهم قابل توجهی از موفقیت شرکتهای دانش بنیان به طرح ریزی مدل کسب وکار آنها مرتبط می شود. باتوجه به تنوع مدل های کسب وکار و ویژگی های هر یک، بیان تمام مدل ها در یک مجموعه غیرممکن است، اما یافتن عناصر اصلیتأثیرگذار بر یک مدل کسب وکار و تحت کنترل داشتن آنها، فرایند طراحی یک مدل کسب وکار مناسب را تسهیل می نماید. پژوهش حاضر از نظر هدف از نوع تحقیقات کاربردی و از نظر روش از نوع توصیفی پیمایشی می باشد ، که پس از بررسی الگوهای مفهومی مختلف - موجود و همچنین بررسی شاخص ها و معیارهای لازم جهت انتخاب یک مدل کسب وکار، الگوها و مدل های مختلف از نظر دارا بودن این معیارها با هم مقایسه شده اند. با توجه به ماهیت و بدیع بودن این حوزه پژوهشی از روش های تصمیم گیری گروهی استفاده شده و نظر خبرگان در این باره از طریق مصاحبه و پرسشنامه جمع آوری گردیده است. با استفاده از تکنیک های AHP و تاپسیس) TOPSIS ( به بررسی مدلها و ویژگی های هر یک پرداخته شده است. پس از بررسی و تحلیل نظرات خبرگان از میان مدل های کسب شده از ادبیات موضوع، هفت مدل برمبنای نه شاخص مورد تحلیل قرار گرفته و رتبه بندی گردیده اند

کلیدواژه ها:

مدل کسب وکار ، مراکز رشد ، شرکت های استارتآپ ، تصمیم گیری گروهی