تاثیر مشکلات نمایندگی بر عدم کارایی سرمایه گذاری شرکت های پذیرفته شده دربورس اوراق بهادار تهران

در این تحقیق، تاثیر مشکلات نمایندگی بر عدم کارایی سرمایه گذاری شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران موردبررسی قرار گرفته است. در این پژوهش، از نسبت گردش دارایی ها، نسبت هزینه های عملیاتی به فروش و نوسانات سود خالص به عنوان) شاخص های سنجش هزینه های نمایندگی استفاده شده است. همچنین، از مقادیر پسماند مدل سرمایه گذاری تهرانی و حصارزاده ) 1388به عنوان شاخص مستقیم از عدم کارایی سرمایه گذاری استفاده شده است. در راستای پاسخ به سوال های تحقیق، یک فرضیه اصلی و سه فرضیه فرعی تدوین و با انتخاب 130 شرکت از بین شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران طی بازه زمانی هشت ساله، 1386 الی 1392 ، آزمون شده است. روش تحقیق حاضر توصیفی از نوع همبستگی است و برای آزمون فرضیه ها از مدل رگرسیون خطیچندگانه با داده های تابلویی و اثرات ثابت استفاده شده است. نتایج فرضیه های تحقیق حاکی از آن است که، افزایش )کاهش ( نسبت گردش دارایی ها منجر به کاهش )افزایش( عدم کارایی سرمایه گذاری شرکت ها می شود. از طرفدی، افزایش )کاهش ( نسدبت هزینه های عملیاتی به فروش و نوسانات سود خالص منجر به افزایش )کاهش( عدم کارایی سرمایه گذاری شرکت ها می شود. بنابراین، افزایش )کاهش( هزینه های نمایندگی منجر به افزایش )کاهش( عدم کارایی سرمایه گذاری شرکت ها می شود. با توجه به این یافته ها می توان گفت که، تحقیق حاضر به شواهدی مبنی بر تایید تئوری نمایندگی دست یافت.

کلیدواژه ها:

مشکلات نمایندگی ، هزینه های نمایندگی ، عدم کارایی سرمایه گذاری