بررسی رابطه رهبری تحول آفرین و رضایت شغلی کارکنان با تاکید بر نقش میانجی توانمند سازی روانشناختی

در چند دهه اخیر توجه به رهبری تحول آفرین به یک ضرورت غیر قابل اجتناب تبدیل شده است چراکه سازمان ها از طریق این نوع رهبری می توانند شاخص های مزیت رقابتی خود از جمله توانمندسازی و رضایت شغلی کارکنان را بهبود و توسعه بخشند.از این رو هدف این تحقیق تعیین رابطه بین رهبری تحول آفرین و رضایت شغلی کارکنان با تاکید بر نقش میانجی گری توانمندسازی روانشناختی کارشناسان ادارات مرکزی بانک صادرات ایران بوده است که بر این اساس3فرضیه تدوین گردید .روش تحقیق توصیفی،پیمایشی از نوع همبستگی می باشد.جامعه آماری تحقیق حاضر شامل تمامی کارشناسان ادارات مرکزی بانک صادرات به تعداد620 نفر می باشند که با استفاده از جدول مورگان 238 نفر به عنوان حجم نمونه به روش نمونه گیری طبقه ای انتخاب شدند .برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه استفاده شده است. برای تعیین روایی پرسشنامه از نظر اساتید استفاده و برای تعیین پایایی از روش آلفاکرونباخ استفاده گردید.نتایج بدست آمده از تجزیه و تحلیل داده ها بوسیله نرم افزار لیزرل حاکی از آن است که رهبری تحول آفرین با رضایت شغلی رابطه دارد. همچنین توانمندسازی کارکنان نیز با رضایت شغلی در ارتباط است و نهایتا در رابطه بین رهبری تحول آفرین و رضایت شغلی، توانمندسازی روانشناختی نقش میانجی دارد.

کلیدواژه ها:

رهبری تحول آفرین ، رضایت شغلی ، توانمندسازی روانشناختی