بررسی تاثیر عوامل موثر بر نقدینگی بازار سپرده های بین بانکی

بازار بین بانکی یکی از مهمترین ابزارهای کاهش برداشت بانک ها از بانک مرکزی بشمار می آید. این بازار از سال 1387 شروع بکار کرده است و آمار مربوط به فعالیت این بازار حاکی از گسترش فعالیت بانک ها در آن دارد. هدف اصلی در این مطالعه، بررسی عوامل موثر بر نقدینگی بازار بین بانکی با تاکید بر نقش سیاست های بانک مرکزی، متغیرهای کلان و رفتار بانک های فعال در این بازار بوده است. برای دستیابی به این هدف با استفاده از اطلاعات ماهیانه مربوط به دوره 1392-1388 مدل VECM برآورد شده است. علت استفاده از روش VECM در این مطالعه، پایا بودن متغیرهای مدل از درجه یک و وجود بردار هم جمعی بین متغیرهای درون زای مدل بوده است. همچنین برای تعیین سهم هر عامل در تغییرات نقدینگی بازار بین بانکی از تجریه و تحلیل واریانس استفاده شده است. نتایج برآورد مدل VECM انجام شده نشان داد یک رابطه بلند مدت و معکوس میان متغیرهای نقدینگی بازار بین بانکی، سپرده دیداری نزد بانک مرکزی، بدهی بانک های تجاری، کسری بودجه و نرخ ارز بازار آزاد برقرار است. به بیان دیگر، در بلند مدت افزایش در این متغیرها موجب کاهش در نقدینگی بازار سپرده های بین بانکی خواهد شد. در بین متغیرهای اثرگذار بر نقدینگی بازار بین بانکی، شاخص قیمت مصرف کننده در بلندمدت اثر بیشتری را بر نقدینگی بازار بین بانکی خواهد داشت. در مقابل سپرده دیداری نزد بانک مرکزی کمترین اثر را بر نقدینگی بازار بین بانکی دارا است. در بین متغیرهای اثرگذار بر نقدینگی بازار بین بانکی، شاخص قیمت مصرف کننده در بلندمدت اثر بیشتری را بر نقدینگی بازار بین بانکی خواهد داشت. همچنین براساس مقدار ضریب تصحیح خطا (0/02) می توان گفت، نقدینگی بازار بین بانکی در طی 50 دوره به تعادل خواهد رسید. عبارتی شوک ایجاد شده در بازار بین بانکی طی 50 ماه از بین می رود.

کلیدواژه ها:

بازار بین بانکی ، سیاست های پولی ، بانک مرکزی ، کسری بودجه ، تورم