بررسی رابطه رضایت شغلی با اثربخشی مدیران و کارکنان ورزشکار و غیر ورزشکار ادارات شهرستان فردوس

هدف از انجام این پژوهش بررسی رابطه رضایت شغلی با اثربخشی مدیران و کارکنان ورزشکار و غیر ورزشکار ادارات شهرستان فردوس بوده است. روش تحقیق حاضر توصیفی پیمایشی و از نوع همبستگی بود و جمع آوری اطلاعات از طریق مطالعات میدانی صورت گرفت و برای جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه های اطلاعات فردی، سنجش رضایت شغلی و اثربخشی استفاده گردید، که این ابزارها از روایی و اعتبار لازم برخوردارند. ( ضریب آلفای کرونباخ پرسشنامه رضایت شغل 0/89، ضریب آلفای کرونباخ پرسشنامه اثربخشی 0/93)، جامعه آماری کلیه مدیران و کارکنان (بجز خدماتی ها) ادارات شهرستان فردوس بود که به طور تصادفی نمونه برابر با 150 نفر را انتخاب کردیم. محقق در این تحقیق برای تجزیه و تحلیل داده های آماری از دو روش آمار توصیفی و استنباطی استفاده نمود که داده های مربوط به ویژگی های عمومی از طریق آمار توصیفی و داده های حاصل از پرسشنامه ها بوسیله آمار استنباطی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. در بخش آمار استنباطی از آزمون کالموگراف اسمیرنف و ضریب همبستگی اسپیرمن و پیرسون استفاده شد و جهت رسم نمودار و توصیف داده های خام از نرم افزارهای Spss,Excel استفاده شد. نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل آماری نیز نشان داد که بین رضایت شغلی با کلیه ابعاد اثربخشی (تعهد سازمانی، میزان مقاومت منفی در برابر تغییرات، انگیزش کاری و بهبود کیفیت) ارتباط معناداری وجود دارد.

کلیدواژه ها:

رضایت شغلی ، اثربخشی ، مدیران ، کارکنان