تحلیل عوامل موثر بر خود اثربخشی مدیران مدارس آموزش و پرورش شهرستان زابل

پژوهش حاضر با هدف بررسی عوامل موثر بر خود اثربخشی مدیران مدارس آموزش و پرورش شهرستان زابل انجام پذیرفت که روش تحقیق آن توصیفی و از نوع همبستگی است. جامعه آماری، شامل مدیران دوره هایمختلف تحصیلی آموزش و پرورش شهر زابل در سال تحصیلی 1395-1396 مشغول به کار بودند. حجم این جامعه 727 نفر از مدیران زن و مرد بوده که نمونه آماری با استفاده از فرمول آماری و با روش نمونه گیریتصادفی طبقه ای به تعداد 296 نفر از معلمان سازمان آموزش و پرورش شهرستان زابل انتخاب شد. جمع آوری داده ها از طریق پرسشنامه محقق ساخته و براساس 4 عامل از نظریه روانشناختی بندورا تنظیم شد. و اعتباریابی آن از طریق آلفای کرونباخ (p=0/86) به دست آمد. با استفاده از آمار توصیفی شامل: فراوانی ، درصد، میانگین، انحراف استاندارد و واریانس، و آمار استنباطی، از آزمون t مستقل، محاسبه ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل واریانس یکراهه (ANOVA) که با بکارگیری از نرم افزار spss محاسبه شد. نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل داده ها نشان داد که بین 1- حالات عاطفی و فیزیکی 2- ترغیبات کلامی یا اجتماعی 3- تجربه جانشین 4- تجربه موفق با خود اثربخشی مدیران رابطه معنادار و مثبت پیدا کردند. اما متغیرهایی همچون: جنسیت، سنوات خدمت مدیران با خود اثربخشی ایشان رابطه معناداری ندارند و میزان P> 0/05 بدست آمد و در نتیجه H0 تایید شد و دوره تحصیلی که مدیران در آن مشغول به کار بودند، با خود اثربخشی مدیران رابطه معنادار و مثبت پیدا کرد.

کلیدواژه ها:

خود اثربخشی ، مدیران آموزشی ، حالات عاطفی ، ترغیبات کلامی ، تجربه جانشین ، تجربه های موفق