تبیین نقش میانجی گری رفتار تسهیم دانش در روابط بین تعدی نظارتی و خودکارآمدی نوآورانه کارکنان

هدف از پژوهش حاضر تبیین نقش میانجی گری رفتار تسهیم دانش در روابط بین تعدی نظارتی وخودکارآمدی نوآورانه کارکنان بود. بر این اساس روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود. نمونه تحقیقشامل 216 نفر از کارکنان دانشگاه علوم پزشکی شیراز بود، که با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی،انتخاب شدند. ابزارهای این پژوهش شامل مقیاس های تعدی نظارتی، خودکارآمدی نوآورانه و رفتار تسهیمدانش بود که از روایی و پایایی مطلوبی برخوردار بودند. یافته ها نشان داد که تعدی نظارتی تاثیر منفی ومعناداری بر رفتار تسهیم دانش کارکنان دارد. بعلاوه تسهیم دانش تاثیر مثبت و معناداری بر خودکارآمدینوآورانه کارکنان دارد. بنابراین تسهیم دانش سهم واسطه گری در روابط بین تعدی نظارتی و خودکارآمدینوآورانه کارکنان دارد. بر این اساس مدیران سازمان های سلامت محور به منظور افزایش نوآوری در سازمانها باید خودکارآمدی نوآورانه را که می تواند به واسطه رفتار تسهیم دانش تحت تاثیر کیفیت رفتارهاینظارتی مدیران باشند، افزایش دهند.