پیش بینی اعتیاد به تلفن همراه بر اساس سبک های هویتی و هوش فرهنگی

هدف پژوهش حاضر پیش بینی اعتیاد به تلفن همراه بر اساس سبک های هویتی و هوش فرهنگی است. روش پژوهش توصیفی از نوعهمبستگی است. جامعه آماری کلیه دانش آموزان پسر دوره اول متوسطه ناحیه یک شهر کرج در سال تحصیلی 1396-1395 به تعداد 3198 نفر را تشکیل دادند که با استفاده از فرمول کوکران تعداد 343 دانش آموز به عنوان نمونه انتخاب شدند. روش نمونه گیری در این پژوهش از نوع خوشه ای چندمرحله ای بوده است. جهت گردآوری داده ها سه مقیاس روا و پایا شامل پرسشنامه پرسشنامه اعتیاد به گوشی همراه سواری (1393)، پرسشنامه سبک های هویت برزونسکی و همکاران (2013) و هوش فرهنگی انگ و همکاران (2007) مورد استفاده قرار گرفت. تحلیل داده ها با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه انجام شد. یافته ها نشان داد که بین سبک هویت اطلاعاتی، هنجاری و هوش فرهنگی با اعتیاد به تلفن همراه رابطه منفی و معنی داری وجود دارد. بین سبک هویت اجتنابی-سردرگم با اعتیاد به تلفن همراه رابطه مثبت و معنی داری وجود دارد. همچنین نتایج تحلیل رگرسیون چندگانه حاکی از آن است که سبک های هویتی و هوش فرهنگی نقش معناداری در تبیین واریانس اعتیاد به تلفن همراه دانشآموزان دارند. استفاده زیاد از تلفن همراه دارای تاثیرات منفی بر خواب، سالمت روانی و عملکرد تحصیلی دانشجویان میباشد. بنابراین، هدایت دانش آموزان به استفاده هدفمند، کارآمد و ایمن از تلفن همراه و بالا بردن دانش آنها در زمینه تاثیرات منفی مستقیم و غیرمستقیم استفاده زیاد از تلفن همراه دارای اهمیت است.

کلیدواژه ها:

اعتیاد به تلفن همراه ، سبک های هویتی ، هوش فرهنگی ، دانش آموزان