نقش مدل مرشد شاگردی در برنامه های جانشین پروری

توسعه و گسترش روزافزون سازمان ها و رقابتی شدن فعالیت ها ، توجه به برنامه های های جانشین پروری در حفظ و نگهداری و ارتقای کارکنان از اهمیت ویژه ای برخوردار شده است که اجرای مدل مرشد شاگردی می تواند به عنوان الگویی برای تحقق برنامه های جانشین پروری مورد استفاده قرار گیرد. جانشین پروری برای اطمینان از تداوم رهبری در موقعیت های کلیدی، حفظ و توسعه سرمایه فکری و دانشی برای آینده و تشویق پیشرفت فردی، تلاش کرده و به انتقال سیستماتیک تر دانش و حکمت بین رهبری حاضر و آینده منجر می شود(وایزمن و بیکر ، 2013 ) و اجرای مدل مرشد – شاگردی سبب خواهد شد که استعدادهای منابع انسانی در سازمان ها شناسایی شده و ضمن دریافت آموزش های لازم ، شکافهای احتمالی پیش آمده را که در اثر بازنشستگی ، انفصال از خدمت ، اخراج ، ارتقاء و .... می باشد را پر نمایند

کلیدواژه ها:

جانشین پروری ، برنامه ریزی جانشین پروری ، مدل مرشد شاگردی