رضایت شغلی؛ مسیر مدیریتی واثربخشی مسایل برجسته بر بهبود رفتار سازمانی

سازمان ها تدابیر گوناگونی را می توانند برای بهبود رضایت شغلی کارکنان و اثربخشی مسایل برجسته رفتار سازمانی به کار برند که یکی از ساده ترین و موثرترین ساز و کارها به کارگیری سبک مسیر مدیریتی است و در این راستا مقاله حاضر با هدف رضایت شغلی، مسیر مدیریتی و اثر بخشی مسایل برجسته بر بهبود رفتار سازمانی انجام گرفته است. تعریف متداولی که بسیاری از اندیشمندان مدیریت در مورد اثربخشی انجام داده اند عبارتست: اثرشخی میزان رسیدن به اهداف سازمانی را گویند . اثربخشی بر بهبود رفتار سازمانی یکی از پارادایم های رهبری در روانشناسی سازمانی است که مورد تحقیق گسترده ای قرار گرفته است در فضای کسب و کار و اقتصاد دانش محرک امروز مفاهیمی چون سازمان های دانش بنیان، دانش محور و دانش محرک جایگاهی خاص دارند. در رابطه با اثربخشی مسایل برجسته بر بهبود رفتار سازمانی نظرات مختلف و تعاریفی ارایه شده است که یکی از تعاریف مربوط به استیفن پی. رابینز می باشد که می گوید: بهبود رفتار سازمانی مجموعه ای از کارایی و اثربخشی مسایل برجسته می باشد و برای رسیدن به بهبود رفتار سازمانی باید به طور کارا و موثر عمل کرد، اگر سازمان بتوانند به طور کارا و موثر عمل کند دیگر لازم نیست که کارمندان تغییر شغل دهند و در این صورت کارکنان از شغل خود رضایت دارند و باعث می شود که مسیر مدیریتی به درستی در انجام کارها است که سازمان ها در محیط رقابتی محکوم به تمرکز و اجرای بهره وری می باشند. برای رسیدن به این هدف ها، نه تنها خودآگاهی فردی بلکه خودآگاهی سازمانی و روش های رسیدن به خود آگاهی سازمانی می تواند بسیار سودمند باشد و ابزارهایی را در اختیار مدیران سازمان های دانش محرک قرار دهد که به موقعیت آنها در فضای کسب و کار امروز جهانی کمک کند.

کلیدواژه ها:

مسیر مدیریتی ، بهبود رضایت شغلی ، سازمان ها ، اثربخشی ، بهبود رفتار سازمانی ، بهره وری ، دانش محرک